اساطیر‌ فضایی ‌‌آشکار ‌و پنهان ‌در شعر آپولینر و سپانلو بر اساس روش‌‌شناسی‌ ژیلبر دوران‌

کشف فهرست عظیمی از اساطیر فضایی آشکار در شعر آپولینر و سپانلو نشان می‌‌دهد ‌‌هر دو شاعر به‌‌‌خوبی از جغرافیای اجتماعی، فرهنگی، سنتی و ادبی ملل مختلف آگاه هستند و آگاهانه به بازسازی ‌شاعرانۀ‌ فضا می‌‌پردازند تا تعاملاتی بین فضای انسانی و ادبیات برقرار سازند. علیرغم این، علاوه بر اساطیر آشکار در شعر آن‌ها شاهد عناصر اسطوره‌‌‌گونه‌‌‌ای هستیم که در ورای اعمال و افکار و گفتارها و شخصیت‌‌ها و فضاها پنهان هستند. در مقاله‌ حاضر‌ از لابلای دو اسطورۀ‌‌ ‌آشکار مشترک بین دو شاعر به بررسی چند لایۀ‌ اسطوره‌‌ای رسوب شده در فضازمان و بازسازی فضایی که توسط دوشاعر با تکیه بر این لایه‌های اسطوره‌ای صورت می‌گیرد، پرداخته می‌شود. علاوه بر آن، به منظور کشف ناخودآگاه نویسنده‌های اثر و معرفی امیال و آرزوهای دو شاعر، بر روش‌شناسی ژیلبر دوران در باب ساختارهای تخیلی تکیه شده، حضور اعمال، فضاها و شخصیت‌های ادبی که شباهت‌های تکرار شونده با همتایان اسطوره‌ای خود دارند، مورد بررسی قرار می‌گیرد. حضوری که اساطیر پنهان را نزد شاعران تصریح می‌سازد و رابطۀ‌ بین سوژه و فضا را برجسته ساخته، وجوه اشتراک بین دوشاعر را نیز به تصویر می‌کشد.