اعتماد اجتماعی در اندیشه امام موسی صدر

اعتماد اجتماعی از جمله مفاهیمی است که در روابط و تعاملات انسانی نقشی حیاتی دارد و همچون روان‌کننده‌ای چرخ‌های پیوندهای اجتماعی را راحت‌تر به حرکت درمی‌آورد. بر این مبنا می‌توان گفت اعتماد، تسهیل‌کننده تعاملات اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به مفهوم اعتماد اجتماعی در منظومه فکری امام موسی صدر شکل گرفته است. در همین راستا به مطالعه آثار او که دستاورد تجربه همزیستی رهبری دینی در یک جامعۀ متشکل از مذاهب و فرقه‌های گوناگون است پرداخته و به این نتیجه رسیده است که؛ اعتماد اجتماعی در اندیشه امام موسی صدر با مولفه‌ «کرامت انسان» تولید، در نهاد «خانواده» آموخته و درونی شده و با مولفه‌های «اندیشه دینی»، «اخلاق» و «ولایت» در جامعه گسترش پیدا می‌کند. «عدالت» نیز با کارکرد خود جامعه را قابل اعتماد می‌کند و با پشتیبانی و تقویت دو مولفه‌ «وطن‌دوستی» و «گفت‌وگو» اعتماد در جامعه تثبیت می‌شود. در باور صدر با وجود اعتماد اجتماعی جامعه‌ای ساخته خواهد شد با کرامت، والا و محکم که در آن لیاقت‌ها و استعدادها رشد کرده و فساد و ریا نابود می‌شود.

Social confidence in Emam Mosa Sadr’s opinion

Social confidence is a concept that plays a vital role in human relations and interactions and like a lubricant, makes the spinning of the social links’ wheels easier. On this basis it can be said that confidence is a facilitator for social interactions. This study is formed with the aim of achieving the concept of social confidence in Emam Mosa Sadr’s system of philosophy; in this regard, has studied his works that are the achievement of coexistence religious leadership experience in a society made up of various religions and cults and has concluded that to Emam Mosa Sadr’s opinion, social confidence produces with “human dignity” component, learnt and internalized in “family” and spreads in society by “religious thought“, “morality” and “wilayah” components. Also, “justice” makes the society reliable by its function, and “confidence” is fixed by support and strengthening of “patriotism” and “conversation” components. In Sadr’s idea, in the existence of social confidence, a dignified, prominent and firm society, in which merits and talents grows and “corruption” and “hypocrisy” vanishes, will be instructed.