بی‌سازمانی اجتماعی و آسیب‏‌های پنهان شهری (مطالعه موردی: محلۀ هرندی)

بی سازمانی اجتماعی حاکم بر محلۀ هرندی زمینه را برای شکل گیری انواع آسیب ها و مسائل اجتماعی فراهم کرده است. مطالعۀ حاضر به بررسی بی‌سازمانی اجتماعی در محلۀ هرندی (دروازه غار) در شهر تهران و یکی از آسیب‌های اجتماعی پنهان در آن (قماربازی) می‌پردازد. داده های این تحقیق از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از تکنیک‌های مصاحبه و مشاهده گردآوری شده است. حجم نمونه 35 نفر و تعداد این حجم، با رسیدن به اشباع نظری پایان یافت. نتایج نشان می‌دهد که قماربازان اکثراً مرد هستند و قماربازی در سر چهارراه‌ها و داخل کوچه های محله و همچنین در داخل خانه‌ها به‌صورت سازمان یافته انجام می شود. می‌توان قماربازان را به چهار دسته، قمارباز محلی (ساکن در محل)، قمارباز گذری، قمارباز بی خانمان و قمارباز حرفه‌ای تقسیم بندی کرد. در نهایت نتایج تحقیق نشان می‌دهد که قماربازی با انواع آسیب‌های اجتماعی دیگر مانند اعتیاد، سرقت، اختلافات خانوادگی و... ارتباط دارد. مسئلۀ قمار و قماربازی از جمله آسیب های اجتماعی است که با ساختار محلۀ بی‌سازمان محلۀ هرندی در ارتباط است. بنابراین بی‌سازمانی اجتماعی محله،  زمینه ساز این آسیب پنهان شهری است.