بررسی رابطه ‏ی نوسازی و تکثرگرایی دینی در بین جوانان شهر و روستاهای سنندج

در این پژوهش باتوجه به نظریات پیتر برگر در باب تکثرگرایی دینی و نوع‌شناسی جان هیک در زمینه‌ی سبک‌های دین‌داری (تکثرگرایی، شمول‌‌گرایی و انحصارگرایی)، به بررسی رابطه‌ی نوسازی و تکثرگرایی دینی در بین جوانان شهر و روستاهای سنندج پرداخته شد. این پژوهش به‌روش پیمایشی در سطح شهر و شش روستای سنندج (سراب قامیش، اجگره ، دویسه، تنگی‌سر، نیر و محراب) انجام گرفته است. نمونه‌ی آماری شامل583 نفر از جوانان (2918 سال) شهر و روستا بوده است که به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند؛ و پرسش‌نامه‌ها با بهره­گیری از اندیشه های برگر در باب حاملان ثانوی نوسازی طراحی گردیدند. یافته‌ها نشان می‌دهد که شمول‌گرایی رایج‌ترین نوع دین‌داری در بین پاسخ‌گویان شهر و روستا می‌باشد و نادرترین نوع دین‌داری مربوط به انحصارگرایی است. نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان می‌دهد که از مجموع 17 مولفه‌ی معرفی‌شده به برنامه‌ی رگرسیونی، موثرترین عوامل بر تکثرگرایی به‌ترتیب گرایش جهانی، گرایش استقلال‌ طلبانه، کیفیت زندگی و وضعیت اجتماعی اقتصادی است.

The Relationship between modernization and pluralism among the youth in Sanandaj and six Kurdish villages

Drawing on Peter Berger's views on religious pluralism and John Hick’s typology of religiosity (pluralism, inclusivism and exclusivism), this essay investigates the relationship between modernization and religious pluralism among the youth in the city of Sanandaj and six of its villages. This survey was performed in Sanandaj and six Kurdish village (Saraw Qamesh, Ajgarah, Doveyse, Tangisar, Niar and Meraw). The sle consisted of 583 young people (1829 years old) who were selected through multistage cluster sling. The results show that “inclusivism” is the most common type of religiosity among urban and rural respondents. The rarest type of religiosity is “exclusivism”. Results of multivariate regression shows that of the 17 components introduced to the regression program, the most effective variables on pluralism could be ordered as follows: Global orientation, independence orientation, quality of life and socioeconomic status