زیبایی ‏شناسانه کردن دیگری، تحلیل رتوریک بازنمایی کردها در سفرنامه‏ های غربی

مقاله پیش‌رو از رساله ای استخراج شده است که به مسئله‌ی بازنمایی کردها در سفرنامه­های غربی و شناسایی ابزارهای رتوریکی مورد استفاده‌ی متون مذکور در برساختن متنی تفاوت فرهنگی معطوف بوده است. در رابطه با مسئله‌ی مورد مطالعه، مهم‌ترین سوالات مطروحه عبارت بودند از: 1. کردها چگونه (با استفاده از کدام یک از ابزارهای رتوریکی) در سفرنامه­های غربی بازنمایی (و برساخته) شده‏اند؟ 2. آیا بازنمایی­های مذکور یک‌دست هستند یا دوگانه؟ ابزارهای رتوریکی مورد استفاده‌ی این متون سفرنامه­ای متعدد هستند و در مقاله­ی حاضر تنها به رصد نحوه­ی کاربست یکی از این استراتژی‏ها، استراتژی زیبایی­شناسانه کردن، در متون سفرنامه‌های غربی اکتفا شده است. لذا پرسش محوری مقاله­ی حاضر این است: کیفیت و اشکال کاربست استراتژی رتوریکی «زیبایی‏شناسانه کردن» در سفرنامه­های غربی دوره­های مختلف به چه ترتیب است؟ آیا در سفرنامه‏های متاخر شاهد تداوم کاربست این استراتژی هستیم؟ چهارچوب تحلیلی نظری این کار بر پایه­ی بصیرت­های اخذشده از  مطالعات پسااستعماری، به‌ویژه آرای ادوارد سعید، دیوید سپر، مری پرات و استوارت هال تدوین شده است که ­مبنای بسیاری از مطالعات معطوف به خوانش متنی برخوردهای بین­فرهنگی بوده است. روش‏شناسی مورد استفاده در این کار  تحلیل رتوریک است که به‌ویژه باتوجه به رِوایی و داستانی بودن مواد مورد تحلیل (سفرنامه­ها) روش متنی درخوری محسوب می­شود. در این راستا متون به دو دسته­ی متون دوره­ی اول یا استعمار و دوره­ی متاخر یا مدرن تقسیم شدند. یافته­های ما نشان می­دهد که استراتژی­ زیبایی­شناسانه کردن هم در متون دوره­ی متقدم (دوره­ی استعمار) به‌وفور و در اشکال مختلف به‌کار رفته­ است و هم شاهد تداوم کاربست این استراتژی در متون دوره­ی متاخر (دوره­ی پسااستعمار) هستیم. لذا کاربست استراتژی­­های گفتمان امپراتوری در متون تولیدشده در دوره­ی پس از استعمار نیز کماکان تداوم دارد.

Aestheticization of the other A Rhetorical analysis of representation of Kurds in western travel writings

Focusing on the representation of the Kurds in the western travel writings, the present article attempts to identify the rhetorical devices deployed in these texts to textual construction of cultural differences. Our major questions are: through what rhetorical devices Kurds have been represented and constructed in western travel writing? and are these representations consistent? The rhetorical devices used in these travel texts are numerous and this paper just concentrates on one of these techniques, namely rhetorical trope of aestheticization. We want to know how many forms does the rhetorical trope of aestheticization take in different periods? and has this trope been continued to be used in the later period texts? Theoretical framework of this study has been built upon insights derivedfrom postcolonial theorists including Said, Spurr, Pratt, and Hall. This approach has served as a basis for several studies aimed at reading crosscultural encounters. Considering our sle texts are characterized as narrative texts we have adopted a rhetorical analysis. We have divided travel texts into two groups: colonial period texts and postcolonial period ones. Findings indicate that the trope of aestheticization has been widely used and take different forms in the travel texts of both periods. So we witness that this trope is continued to be used in the later period. Finally, we conclude that the discourse of empire is still reproduced in travel texts of the later postcolonial period.6  Focusing on the representation of the Kurds in the western travel writings, the present article attempts to identify the rhetorical devices deployed in these texts to textual construction of cultural differences. Our major questions are: through what rhetorical devices Kurds have been represented and constructed in western travel writing? and are these representations consistent? The rhetorical devices used in these travel texts are numerous and this paper just concentrates on one of these techniques, namely rhetorical trope of aestheticization. We want to know how many forms does the rhetorical trope of aestheticization take in different periods? and has this trope been continued to be used in the later period texts? Theoretical framework of this study has been built upon insights derivedfrom postcolonial theorists including Said, Spurr, Pratt, and Hall. This approach has served as a basis for several studies aimed at reading crosscultural encounters. Considering our sle texts are characterized as narrative texts we have adopted a rhetorical analysis. We have divided travel texts into two groups: colonial period texts and postcolonial period ones. Findings indicate that the trope of aestheticization has been widely used and take different forms in the travel texts of both periods. So we witness that this trope is continued to be used in the later period. Finally, we conclude that the discourse of empire is still reproduced in travel texts of the later postcolonial period.6