تاریخ اکنون میشل فوکو و تاملاتی فلسفی درباب تاریخ

هر تحقیق تاریخی، چه در حوزۀ جامعه‌شناسی تاریخی و چه در دیگر عرصه‌های علوم انسانی، ناگزیر است که به برخی پرسش‌ها و مفروضاتی بیندیشد که پنداشت‌های فلسفی و روش‌شناختی اثر را شکل می‌دهند. پیش‌فرض‌هایی که براساس آن‌ها، روایت تاریخی ارائه و تحلیل می‌شود. ازجمله افرادی که بخش عمده‌ای از آثارش را به‌صورت تحقیقاتی تاریخی عرضه کرد، میشل فوکو متفکر و فیلسوف فرانسوی است. مقالۀ حاضر شامل نکات مختصری است دربارۀ اندیشۀ وی، به‌ویژه بحث درباب نسبتِ رویکرد او با تاریخ. فوکو به‌طورکلی از پیش‌فرض‌ها و پنداشت‌های برخی شیوه‌های تاریخ‌نگاریِ رایج فاصله گرفت و اصولی دیگر را در نوشتن تاریخ پیشه کرد. این اصول به‌گونه‌ای جدایی‌ناپذیر، در پیوند با تاملات فلسفی و فکری اوست و تنها می‌توان در نسبت با مفاهیم و اصول اساسی اندیشۀ وی، برخی وجوه آن را کاوید.

The history of present Foucault and philosophical meditations on History

Every historical research whether in the field of historical sociology or other areas of the humanities is necessarily based on some hypotheses and questions which form the philosophical and methodological assumptions of the work these assumptions provide a basis for presenting and analyzing historical narrative. One of the thinkers who had devoted a major part of his work as historical research is the French philosopher, Michel Foucault. This article includes some points about his idea, especially his approach towards history. He generally evaded from some assumptions and suppositions of common historiography and dealt with other principles in writing the history. These principles are inseparably in connection with his philosophical and Intellectual reflections, and one can investigate some aspects of them, only with respect to the fundamental concepts of his thought.