رویکردهای توسعه در شعارهای تبلیغاتی هشتمین انتخابات مجلس شورای اسلامی در شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف شناخت بازتاب رویکردها و مفاهیم توسعه به تحلیل محتوای شعارهای تبلیغاتی رقبای سیاسی در هشتمین انتخابات مجلس شورای اسلامی شهر تهران می­پردازد. جمعیت آماری، اقلام تبلیغی تمامی کاندیداها و تشکل های شرکت کننده در انتخابات شهر تهران بود. تعداد کاندیداها و تشکل‌های نمونه‌برداری شده در این پژوهش شامل 329 نفر کاندیدا و 44 تشکل است. اهداف و برنامه­های انتخاباتی با استفاده از روش تحلیل محتوا و با بهره­گیری از مفاهیم و رویکردهای نظری موجود در مباحث توسعه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که حدود نیمی از کاندیداها و یک پنجم تشکل‌ها شرکت کننده در رقابت‌های انتخاباتی فاقد هدف و برنامه بودند. از میان آنهایی که هدف و برنامه داشتند گفتمان «رفاهی اجتماعی» در شعارهای تبلیغاتی‌شان غالب بود و محتوای اهداف و برنامه­ها به رویکرد توسعه­ای «نیازهای اساسی» نزدیکی بیشتری داشت. همچنین محتوای کلی شعارها منطبق بر توسعه همه جانبه و متوازن نبود و برخی از ابعاد توسعه‌ای مهم به ویژه سیاست خارجی، فرهنگی و مسائل زیست محیطی در حاشیه قرار گرفته­ بودند. فراوانی بیشتر شعارهای رفاهی و کم توجهی به شعارهای فرامادی، گویای آن است که تشکل‌ها و کاندیداهای منفرد، گروه‌های محروم و طبقات پایین­تر اجتماعی را هدف قرار داده­اند و در­صدد جلب حمایت آنها برآمده­اند.

Developmental approaches appeared in the campaign slogans of Parliament Election candidates and political groups in Tehran

The aim of this paper is to study the impacts of developmental approaches slogans raised in the parliamentary elections caigns in Iran. To search the issue, we gathered caign items from 320 parliament candidates and 44 political groups. Then, using theoretical approaches and concepts of development, the content of election goals and plans of both candidates and political groups were analyzed. Our findings indicate that half of the candidates and one fifth of political groups who participated in the election competition were without goal and plan. Among those who had goal and plan the discourse of wellbeingsocietal was dominant in their caign slogans and the content of their goals and plans were close to the developmental approach of basic needs. In addition the general content of slogans did not match the overall and balanced development and some important dimension of development, specifically foreign policy, cultural, and environmental issues, were marginalized.  The frequency of welfare slogans and paying less attention to metaphysical slogans indicate that individual candidates and groups targeted deprived and lower social classes and were aimed to attract their support.