اسطوره اسطوره‏ شناسی

رولان بارت از اسطوره‌شناسی به عنوان ابزاری برای رمزگشایی از ابعاد متفاوت زندگی روزمره و فرهنگ عامه استفاده می‌کند. گرچه نگاه نکته‌بین بارت در تحلیل ابعاد مذکور، تحسین برانگیز است، اما مهم روشی است که وی را قادر می‌کند تا بتواند از دلالت‌های پنهان پیش‌پاافتاده‌ترین و جزئی‌ترین مسایل زندگی روزمره اسطوره‌زدایی کند. سپس دیگران نیز این روش را به کار گرفته و تاثیر مهمی در حوزه پژوهش‌های فرهنگی گذاشته‌اند. در مقاله حاضر، نقد روش مورد استفاده رولان بارت در اسطوره‌شناسی مورد توجه است. برای این کار، از آرای ژاک لکان و اسلاوی ژیژک استفاده شده است. بارت مقاله اسطوره در عصر حاضر را که در آن به تفصیل، روش و بینش مورد نظرش را توضیح داده است، با بیان تناقضی پایان می‌بخشد که اسطوره‌شناسی قادر به حل آن نیست: اسطوره‌شناسی از ارائه کلیت ابژه ناتوان و مدام بین ابژه و رمزگشایی از آن در نوسان است. این تناقض برای بارت قابل حل نیست و باعث می‌شود که تحلیل اسطوره‌شناسانه به درک نااستوار از واقعیت منجر شود. ظاهراً راه‌حل این تعارض، استفاده از مفهوم ناخوداگاه است؛ مفهومی که بارت آگاهانه آن را از تحلیلش حذف می‌کند. وساطت ناخوداگاه به عنوان گفتمان دیگری می‌تواند از محدودیت‌های دوگرایی شعر (کیفیت طبیعی چیزها) و ایدئولوژی (کیفیت رازآلود چیزها) فراتر رود و پشتوانه نهایی نقد ایدئولوژی را نقطه فراایدئولوژیکی قرار دهد که برای منتقد این امکان را فراهم می‌کند تا محتوای طبیعی و بی‌واسطه تجربه را به عنوان پدیده ایدئولوژیک رد کند.

The Myth of Mythology

Roland Barthes applies mythology as a means to decode different aspects of everyday life and popular culture. Besides his sophisticated analysis of these aspects, the method that enables him to demythologize even the most trivial aspects of everyday life is important and should be taken into consideration. The Barthian method was applied later by others and influenced cultural studies greatly. The present article examines the method applied by Barthes in his mythology. It does so by applying Lacanian and Zizekian viewpoints. Barthes ends his article Mythology today, which has explained in his method and insight in details, with a paradox that mythology can't solve. According to Barth, Mythology is unable to present its totality and oscillate between object and its decoding. This paradox which Barthes can't solve causes an inconsistent understanding of reality in mythology. It seems that the solution to this paradox is unconscious, the concept Barthes omits in his analysis intentionally. The mediation of unconscious as the discourse of the other can transcend the limitations of the duality of poetry (natural quality of things) and ideology (mysterious quality of things) and supports ideology critique with an extraideological point which enables the critic to reject the natural and unmediated characteristic of experience as ideological.