بررسی نظری جنبش زندگی، اصلاحات یا لحظه انقلابی (براساس تجربه تولید شده در اعتراضات 1401ایران)

جنبش‌های اجتماعی پدیده‌های فراگیری در دهه اخیر بوده‌اند و به واسطه ماهیت شبکه‌ای و متفاوتی که داشته‌اند لقب جنبش‌های اجتماعی جدید را با خود همراه کرده‌اند. مقاله حاضر تلاش کرده‌ است با استعانت از صورتبندی نظری میگل ابنسور و توصیفات نظری نظریه‌پردازان جنبش‌های جدید از این جنبش‌ها، با ارائه یک تیپ ایده‌آل نظری از انواع کنش‌های اعتراضی به عنوان یک ابزار تحلیلی، تعریف مشخصی از تمایز بین جنبش‌های زندگی / دموکراسی شورشی، با لحظه انقلابی / دموکراسی قیام‌طلبانه و اصلاحات / دموکراسی تضادآمیز به دست دهد. برای رسیدن به این ابزار کارهای نظری انجام شده درباره جنبش‌ها مرور شده و به لحاظ تجربی از تحلیل محتوای متون تولید شده درباره اعتراضات 1401 ایران بهره برده است. در ارائه تمایزهای نظریِ سه دسته فوق، موضوع ایران در حاشیه قرار گرفته و تمایز نظری این سه دسته از منظر شاخص‌هایی چون نقطه آغاز، پیام، ماهیت، سازماندهی، سازمان (گروه‌های شکل دهنده)، رهبری و نمایندگی، محل‌های درگیر، ابزار و رسانه و هدف عرضه شده است.

theoretical study of life movement, reforms or revolutionary moment (based on the experience produced in the protests of 1401 in iran)

social movements have been pervasive phenomena in the last decade and have been called new social movements because of their networked and different nature. the current article has tried to provide a theoretical ideal type of protest actions as an analytical tool, by using the theoretical formulation of miguel ebensor and the theoretical descriptions of the theorists of the new movements. from the distinction between life movements / insurgent democracy, with the revolutionary moment / insurrectionary democracy and reforms / conflictual democracy. in order to reach this tool, the theoretical works done about the movements have been reviewed and empirically, it has benefited from the content analysis of the texts produced about the 1401 protests in iran. in presenting the theoretical distinctions of the above three categories, the issue of iran has been marginalized and the theoretical distinction of these three categories has been presented from the point of view of indicators such as starting point, message, nature, organization, forming groups, leadership and representation, involved places, media and purpose.