کرونا و الگوی عقلانی جامعۀ جهانی: تحلیلی بر اساس رویکرد سیستمی

بحران هایی که با ربط غیرمستقیم به بیماری کرونا پدید آمدند با آشکار ساختن ضعف های ساختاری، چالش های زیادی ایجاد کردند به ویژه چالش در برابر این نظر که بهترین موقعیت و راهکار برای استقرار نظم و صلح در جهان، رهبری یک امپراتور جهانی و اِعمال یک سیستم واحد است. جهان بحران زده بی نظم تر از همیشه چهرۀ امپراتوری جدید را به این صورت به نمایش گذاشت: یک کاپیتالیسم جهانی با ارزش های نئولیبرالی و با صنعت گرایی و جهانی فاقد ارزش های جهانی که همواره در قالب یک ادبیات آرمان گرایانه برای جلوگیری از جنگ، تامین صلح، ایجاد رفاه، برابری، وحدت و برای حل مشکلات تبلیغ شده است. اما دغدغۀ اصلی آن کنترل و مدیریت روابط اجتماعی-تکنولوژی از مرکز جامعۀ جهانی برای حفظ سلسله مراتب بوده است. خروج از سازمان بهداشت جهانی، عدم شفاف سازی اطلاعاتی در زمینۀ جهش ویروس و مواردی دیگر همچون محروم سازی برخی کشورها از دریافت واکسن و دارو و غیره، هرگز نمی تواند نوعی ارزش جهانی قلمداد شود. این رفتار جامعۀ جهانی از آنجا که از نظم و قانون و ارزش بی بهره است تحت هیچ نوع عقلانیت سیستمیک و حتی سیستماتیکی قرار نمی گیرد و می توان گفت جامعۀ جهانی تنها در محدوده ای از آنچه به نفع کاپیتالیسم و نئولیبرالیسم است روابط اجتماعی را جهانی یا عقلانی سازی کرده است. در بحبوحۀ بحران، بی نظمی و رفتارهای نوپدید می توانند مولفه های مناسبی باشند برای پی بردن به ضعف های پروژۀ جهانی سازی و تخریب هایی که می توانند نوعی تکامل برنامه ریزی شده ایجاد کنند. در این مقاله با شرح و تبیین گوشه ای از نظریۀ سیستم های اجتماعی تلاش شده است تصویر روشن تری از الگوی عقلانیِ جامعۀ جهانی عرضه شود.

corona and the rational model of the world society: an analysis based on the systemic approach

the crisis which has been indirectly related to the corona disease has created a lot of challenges, particularly against this view that the best position and solution for the establishment of order and peace in the world is the leadership of a global emperor and the unit system. this crisis revealed the face of the new empire more than ever: global capitalism with neoliberal values which has been developed in the form of utopian literature that promotes: peace, avoid war, equality, unity, and solving problems. but the main concern is control and management of social—technology relations from the center of the global society to preserve the hierarchy. departure from the world health organization, lack of transparency of information on the field of virus mutation, and other issues such as depriving some countries of receiving vaccines and medicine, etc., can never be considered universal value. this is not an operational procedure subject to systematic or systemic rationality, and it can be said that the world society has made social or economic relations only within a range of what is in favor of capitalism and neoliberalism. during the crisis, order and emergent patterns can be suitable components to detect the weakness of the project of globalization and doubts in the possibility of planned evolution which may create destruction. this paper with the help of a systemic approach is presented a clearer picture of the pattern of globalization and its possibilities.