شیوه‌های شخصیت پردازی در رمان«اصل و فصل» سحر خلیفه

عنصر شخصیت یکی از عناصر مهم و اساسی در ادبیّات داستانی است که نویسنده از طریق آن اندیشه‌ها و عواطف خود را به نمایش می‌گذارد.رمان«اصل و فصل» سحر خلیفه از جمله رمان‌هایی است که حضور شخصیت در آن بسیار پررنگ است و نویسنده برای معرفی شخصیت‌های آن از هر دو شیوه شخصیت پردازی مستقیم و غیرمستقیم استفاده کرده است. در شیوه مستقیم،خلیفه از دو روش استفاده می‌کند؛در مورد شخصیت‌های اصلی،او خود به معرفی آن‌ها می‌پردازد. اما در مورد شخصیت‌های فرعی از زاویه دید شخصیت‌های اصلی و فرعی استفاده کرده و به این شیوه آن‌ها را معرفی می‌کند. این شیوه شخصیت پردازی، شخصیت را واقعی‌تر به تصویر می‌کشد که به طور قطع دارای تاثیر بیشتری می‌باشد.نویسنده در شیوه غیر مستقیم از تکنیک‌های مختلفی استفاده کرده و از طریق رفتار، توصیف حالات روحی و روانی، محیط، نامگذاری، گفت‌و‌گو و تک گویی درونی خواننده را با شخصیت‌های رمانش آشنا ساخته است.نویسنده در این رمان از شخصیت پردازی به ویژه شخصیت پردازی غیرمستقیم برای تقویت ساختار اثر و انتقال بهتر معنا، بهره بردهاست. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و شیوه تحلیل محتوا، شیوه‌های شخصیت پردازی در رمان «اصل و فصل» سحر خلیفه را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که در این رمان شخصیت پردازی غیرمستقیم کاربرد بیشتری نسبت به شخصیت پردازی مستقیم داردو از میان تکنیک‌های مختلف شخصیت پردازی غیرمستقیم هم سه شیوه گفت و گو، توصیف احساسات و عواطف و نامگذاری به ترتیب بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده‌است.