تحلیل ساختاری شخصیت های رمان بیروت 75 غاده السمان بر اساس نظریه کنشی گریماس

نقد ساختاری به معنای امروزی آن، در حدود دهه ????، به منظور به کار بستن روش‌ها و دریافت‌های سوسور در عرصه ادبیات شکوفا شد که این شیوه جدید در بررسی، علم ادبی جدید ی را به نام روایت شناسی پدید آورد. در روایت شناسی، شخصیت جزیی از ساختار کلی متن داستان به شمار می آید که ساده ترین نقش آن نقش کنشگریست. گریماس بر اساس همین کنش های شخصیت-های داستانی، مدلی را در بررسی شخصیت طراحی کرده است که از سه الگوی دو تایی: کنش گزار ـ کنش پذیر، کنشگر ـ هدف، کنش یار ـ ضد کنشگر تشکیل شده است. او معتقد است الگوی کنشی او برای تمامی روایت ها قابل انطباق است. در این مقاله با هدف ارزیابی کارآیی و قابلیت الگوی کنشی گریماس در قابل انطباق بودن بر تمامی روایت ها سعی شده است تا با تکیه بر روش توصیفی ـ تحلیلی، شخصیت های رمان بیروت 75 اثر غاده السمان بر اساس الگوی کنشی گریماس بررسی و تحلیل شود. نتایج به دست آمده بر موفق بودن این الگو در بررسی شخصیت های بیروت 75 اذعان داشته به این ترتیب که در جفت اول، کنشگرها در این داستان 5 طرحی عبارتند از فرح، یاسمینه، ابومصطفی، ابوالملا، طعان و هدف، ثروت، آزادی و شهرت است. در جفت دوم، کنش یار و ضد کنشگر، اشخاص و صفات مثبت و منفی است که آن ها را در رسیدن به اهداف یاری می رساند یا آن-ها را از رسیدن به هدفشان بازمی دارد، البته در جفت سوم داستان، کنش گزارها همان کنشگر های داستان بوده و کنش پذیرها یا همان بهره ور نهایی در آن ها وجود ندارد.