شخصیت پردازی در نمایشنامه«سوگنامه حلاج»

امروزه ادبیات ارتباط تنگاتنگی با علوم مختلف ازجمله روان شناسی دارد و نقشروان شناسی در آن از جنبه های مختلف قابل بررسی است که یکی از آن ها شخصیت وشخصیت پردازی است.شخصیت پردازی از عناصر بسیار پراهمیت هر اثر ادبی به خصوصنمایشنامه است؛ چراکه نویسنده با قدرت و توانایی خود، شخصیت های اثرش را درنظرخواننده کاملاً واقعی جلوه می دهد. این جستار برآن است تا با روش تحلیل محتوا، به شخصیت پردازی در یکی از نمایشنامه های معروف ادبیات معاصر عربی با عنوان «تراژدی حلاج »اثر صلاح عبدالصبور، بپردازد و جنبه های مختلف شخصیت های آن را اعم از : ایستا، پویا، قراردادی، نوعی و همه جانبه ، نقد و بررسی کرده سپس هر شخصیتی را در جایگاهمناسب خود قرار دهد. در این مقاله به نقش ریالیستی شخصیت پردازی نیز اشاره می شود؛چراکه دراین تراژدی به کمک حلاج، اندیشه های واقع گرایانه نویسنده به نمایش گذاشته و بابکارگیری عنصر گفتگو شخصیت های منفی، مثبت، معتدل و مقاوم آن معرفی می شود