بررسی توصیفی- تحلیلی سیمای امام حسین(ع) در شعر دینی احمد وایلی

خطیب مشهور و معاصر شیعی عراق، احمد وایلی، از احیاگران فرهنگ قرآن کریم و شیفتگان سیره رسولالله(ص) و اهل بیت (علیهم الس?لام)؛ از جمله امام حسین(ع) در جهان اسلام بو د. وایلی با برشمردنمنقبت های امام حسین(ع)، از جمله؛ عزّتمندی، جوانمردی، قهرمانی، استواری، پایداری و دادگستری، ایشانرا عامل بیداری ملّتهای ستمدیده و معیار تشخیص حقّ از باطل میداند. وی، امام حسین(ع) را، منبع الهامبخش مسلمانان، بلکه تمام بشری?ت در انقلاب علیه ستم و جور می داند که خون او تا ابدی?ت از جریاننخواهد ایستاد. وایلی، در شمار شاعرانی است که مدح و رثای سیدالشّهدا ، را با موضوع های اجتماعی وسیاسی زمان پیوند می دهد و از طریق منبرهای حسینی(ع) نقش بسیار مهم?ی در آشنایی جوانان مسلمان باآموزه های حسینی داشت. شعر دینی او که غالباً در چارچوب شعر حسینی است، پرحرارت و تاثیرگذار ومتناسب با نیاز منبر و خطابه بود و از لحاظ مردمی و ادبی نیز مقبول همگان بود. رمز موفّقیت وی در خطابهو ادبیات دینی، بهره گیری از آموزه های حماسه حسینی بوده است. اسلوب شیوا و جادوی بیان وی نیز درتاثیرگذاری بر مخاطبان بی تاثیر نبوده است. دو محور اساسی این پژوهش، عبارتند از:الف) گذری کوتاه بر شعر وایلی و معرفّی جایگاه شعر وی در شعر معاصر عراق.ب) پردازش تحلیلی موضوع با محوریت شخصی?ت امام حسین (ع) و رخداد عاشورا در شعر وایلی