آسیب های اجتماعی از دیدگاه« جمیل صدقی الزهاوی »

اشعار سیاسی- اجتماعی به عنوان یکی از نیرومندترین و زنده ترین جریان های ادبی معاصر عرب به شمار می رود. وبویژه در عراق، در پی افزایش ظلم و ستم حکومت ها و استعمارگران با هدف مبارزه در مقابل استبداد و به امید بر طرفشدن ریشه ها و عوامل نابسامانی های اجتماعی شکل گرفت. این اشعار آیینه تمام نمای دردها و رنج ها، پیکار و پایداری،آزادی و بیانگر معضلات اجتماعی اقشار مختلف جوامع بشری است که شاعران زیادی از جمله جمیل صدقی زهاوی،منادیان حقیقی آن به شمار می آیند.جمیل صدقی زها وی شاعر بزرگ عراق از پیشگامان نهضت در عراق به شمار می رود. به سبب آزادی فکری وپیشگامی در اقدامات مترقیانه، زندگی پریشانی داشت موجب سو ظن حکومت عثمانی و خشم مردم نسبت به او گردید.او پرچم علم آموزی را در جامعه خود برافراشت و در راه آزاد نمودن زن از سنت ها و قید و بندهای موجود در جامعهتلاش های فراوانی نمود و در این راه با مقاومت ها و انتقادهای فراوانی روبرو شد، ولی به مبارزه خویش ادامه داد وعقاید خود را شجاعانه و بدون هیچ تردیدی بیان نمود. در این نوشتار ابتدا شرح زندگی او، سپس به آسیب هایی کهمی تواند تاروپود یک جامعه را از هم بگسلد و زهاوی هم به آن اشاره کرده، پرداخته شده است. و سعی شده تا آرا واندیشه های سیاسی اجتماعی او را از خلال اشعار دیوانش استخراج، دسته بندی و در نهایت بررسی کرده ، وجهت گیری های فکری در آن را تا حد امکان مشخص نماید