بینامتنی اشعار بارودی با شعر جاهلی

بینامتنی یکی از رویکردهای نقد ادبی جدید است که روابط بین متون را مورد بررسی قرار میدهد.این نظریه را که ژولیا کریستوا بین سالهای 1966 تا 1967 در ضمن مباحث نقدی خود مطرح نمود،شناخته میشود. بر اساس این نظریه، متن پایدار وجود ندارد و هر « تناص » امروزه در ادب عربی به ناممتنی حاصل تعامل با متون قدیم یا معاصر خود است و یا به عبارتی دیگر، هر متنی، بینامتنی است .محمود سامی بارودی پیشوای شعر معاصر عربی با روی آوری به متون کلاسیک عربی بویژه شعرجاهلی، باعث ظهور نهضت ادبی معاصر عربی در شعر شد و توانست شعر عربی را از رکود طولانیآن رهایی بخشد. این روی آوری و توجه، باعث شکل گیری انواع و اشکال بینامتنی در اشعار ویبراین اساس، بارودی در هم ه ?? گشته است که در همه موارد به شکل آگاهانه صورت پذیرفته استهستههای اصلی شعر اعم از درون مایه، واژه و سبک شعری از شاعران جاهلی تاثیر پذیرفته است. بینبوده « امتصاص » این دو متن هر سه نوع روابط بینامتنی وجود دارد، اما بیشتر آنها از نوع نفی متوازی یااست؛ به گونهای که بارودی از شعر جاهلی دفاع کرده و شعرخویش را همسو با آن قرار داده است کهدر این مقاله سعی شده است تا در ?. در برخی موارد با نوآوریهایی از سوی وی نیز همراه بوده استضمن تبیین و تفسیر روابط بینامتنی اشعار بارودی با شعر دور ه جاهلی، « بینامتنی » قالب نظریه نقدیمیزان تاثیر این اشعار در شعر بارودی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد