بازتاب مردسالاری در شعر ناریمان علّوش

مردسالاری، بسیاری از ایدئولوژی‌های مرتبط با جنبش فمینیسم را تشکیل می‌دهد که پدرسالاری و سلطه و اقتدارِ دودمانی نیز در ذیل همین مجموعه جای می‌گیرند. این اقتدار مردانه ریشه در سلطه‌‌گری مرد و سلطه‌پذیری زن دارد؛ بدین معنا که مرد بر پایه‌ باورهای فرهنگی و سنتی، خود را تنها قیم و عهده‌دار زن معرفی می‌کند. باری، زنانی که تا گذشته‌ نه چندان دور خود را تابع مرد می دانستند، امروزه ادبیات و خاصه شعر را دستمایه‌ تحقق آرمان برابری خود و مردان قرار دادند. ناریمان علّوش شاعر معاصر لبنانی، از زنان شاعری است که برای رسیدن به چنین آرمانی در شعر خود از این درونمایه بهره گرفته. این پژوهش با رویکرد توصیفیتحلیلی، از رهگذر شعر ناریمان علوش به دنبال پرداختن به نگرش و باوری است که جوامع سلطه‌جوی مردسالار نسبت به زنان و نقش کلیشه‌ای آنان دارند همچنین در پی نقد مولفه‌های زن‌ستیزانه‌ای است که سلطه‌جویی و خودبرتر بینی مردان و نابرابری ها، تحقیرها و زن‌ستیزی جنسیتی، قانونی و عاطفی در حق زنان از آن مولفه‌ها به شمار می‌‌آیند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مردسالاری، بستر بسیاری از تبعیض های جنسیتی و نابرابری ها در حقّ زنان است. از آنجا که شاعر از یک سو نگاهی منفی به هویت سنتی زن دارد و از دیگر سوی، خواستار اصلاح  شماری از آداب و رسوم سنتی است، چاره را در جستن طرحی نو برای هویت زنان می‌داند.

The Reflection of patriarchy in the poetry of Nariman Alloush

Male domination and the patriarchal systems related to it are the major arguments associated with a feminist movement. Man’s hegemony is based on the law of the dominant and the dominated, which has been established by some traditional perceptions of ​​man’s guardianship over women. The female was subordinate to the man until she found a literary device with which to give herself an opportunity to achieve equality with him. Among those who have enjoyed this opportunity is the Lebanese poetess Nariman Alloush, whose poetic experience deserves to be studied. The purpose of this study conducted through the descriptiveanalytical method is to  clarify the perception of patriarchal societies that still believe in the stereotyping of women and their secondary role. Also, we try to criticize the cases of predominance and inequality between men and women as a result of depreciation and sex pressures, patriarchy, and inequality in laws and emotions. It is concluded that patriarchy is a combination of all the pressures and forms of dominance. Parental persecution in Nariman’s poetry is a prelude to other persecutions and inequalities. The poet’s view of feminism is a negative view that calls for a reform. Therefore, she criticizes the obedient traditional woman and offers some solutions that helps to delineate a new identity for that woman.