سبک‌شناسی قصیده «تحدی» اثر معین بسیسو (سطح آوایی، صرفی و نحوی)

سبک ادبی، بیانگر نحوه‌ تعامل ادیب با امکانات زبانی است که در سطوح مختلف آن نمایان می شود. الگوهای تکرارشونده در اثر، سبکی را از دیگر شیوه های بیانی متمایز می کند. شعر مقاومت فلسطین به عنوان یکی از مضامین پرتکرار در شعر عربی، به واسطه‌ محتوا و رویکردهای شاعران، دارای سبکی خاص است که نحوه‌ گزینش شاعر فلسطینی را در زبان نشان می دهد. قصیده‌ «تحدی» از دیوان «معرکه‌» معین بسیسو از جمله مهم ترین و تاثیرگذارترین سروده های اوست که در بحبوحه‌ آتش سوزی بزرگ مصر در سال 1952م منتشر شد و به دلیل مضامین انقلابی و اعتراضی آن، شاعر تحت تعقیب پلیس امنیتی مصر قرار گرفت. شعر بسیسو بازتاب روحیه‌ سازش ناپذیری، انقلابی و مبارز اوست. پژوهش حاضر بر آن است تا به شیوه‌ توصیفی تحلیلی و آماری به بررسی سبک شناسانه‌ قصیده «تحدی» بپردازد و ضمن مشخص کردن ویژگی های سبکی اثر، چگونگی ارتباط سطح زبانی و محتوایی آن را روشن کند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بسیسو زبان آهنگین و یک صدایی را انتخاب کرده است و این یک صدایی را می توان در گزینش حروف مجهور و واژگانی که از ساختمان صرفی یکسان در قالب جمع مکسر شکل گرفته، مشاهده کرد. استفاده از واژگان صریح و حسی در قالب ساختار نحوی معیار، نه تنها اندیشه شاعر و واقعیت جامعه او را نمایان ساخته، بلکه با عواطف و احساسات عرب نیز پیوند استواری برقرار کرده است.

The Stylistic Analysis of the Ode Challenge by Muin Bseiso at Rhythmic, Morphological and Grammatical Levels

Literary genres illustrate the author’s interaction with linguistic features as manifested at different levels. Recurrent patterns in any text type are distinct from those in other types. Palestinian resistance is one of the most popular themes in Arabic poetry. With its contents and approaches, it has a particular style that illuminates how the Palestinian poets are distinguished for their language style. Challenge is one of the most important and influential songs released during the great fire in Egypt in 1952. Because of his revolutionary and antagonistic themes, the poet was wanted by the Egyptian security police. The present study aims to investigate the elegy of Challenge in a descriptiveanalytic method to notify its linguistic and literary characteristics. The results indicate that Bseiso had selected a rhythmic language and a kind of monotony that can be seen in the selection of words. The poet’s communist points of view, using explicit vocabulary in standard grammar, are expressed in a plain and expressive language.