تحلیل داستان الغریب نجیب کیلانی بر مبنای رمزگان پنجگانه بارت

نقد و تحلیل ساختارگرا، یکی از شاخص ترین روش های تحلیل متون ادبی از دهه 1960م تا کنون محسوب می شود. رولان بارت فرانسوی یکی از پایه گذاران اصلی این مکتب به شمار می آید. بارت مدلی را تحت عنوان رمزگان پنج گانه برای تحلیل روایات ارائه داده است که شامل شناسایی و کشف واحدهای کنشی، معمّایی، معنایی، نمادین و فرهنگی می شود. این رمزگان نشانه ها را به نظام های معنادار تبدیل می سازند و بدین ترتیب باعث ایجاد رابطه بین دالّ و مدلول می گردند. پژوهش حاضر سعی نموده است تا با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی یکی از داستان های کوتاه نجیب کیلانی از ادبای برجسته معاصر عرب به نام الغریب را بر اساس این الگوی ساختارگرایانه بررسی نموده و واحدهای پنج گانه موجود در آن را استخراج و رمزگشایی نماید. هدف این جستار سنجش میزان بهره‌گیری نویسنده داستان از اصول روایی برای انتقال اندیشه هایش می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل ها حاکی از آن است که نویسنده یک بیماری اجتماعی به نام نفاق را به عنوان واحد فرهنگی مطرح و قهرمان اصلی داستان را نماد این رذیله معرفی می کند و سپس با اشاره به دوگانه های موجود در ظاهر و باطن شخصیت وی و با بهره گیری از واحدهای معنابُنی چون شغل منشی گری که دال بر اطاعت محض است، علل و انگیزه های صاحب این رذیله را برای کنش های منافقانه تبیین می نماید.

Analysis of “Alquarib” written by Najib Killany on the basis of Barthes quintuple mysteries

Structural criticism is one of the most common methods of analyzing literary texts. French “Rolland Barthes” is a founder of this school, who has presented a model to identify or discover units of action, hermeneutics, semantics, symbolism and culture. They are called “five codes”. These codes transform signs into meaningful systems, thus creating a relationship between a sign and a signifier. Using an analyticaldescriptive method, this study seeks to analyze the “Alquarib” story, as one of the short stories by Najib killany, who is a prominent contemporary Arab author. Based on the structuralist model, the five codes of the story are extracted and decrypted. The purpose of the study is to measure the extent of utilizing the principles of narration for the transfer of the author’s thoughts. The results indicate that the author poses a social disorder called hypocrisy as a cultural unit and introduces the main hero of the story as the symbol of this trait. The causes and motives of the one who has a tendency for hypocritical actions are clarified by referring to the dichotomies inside and outside his personality and by using semantic units such as secretarial jobs that involve pure obedience.