واکاوی حس تعلق مکانی در رمان «من منتظرت هستم» (لانی اشتاق الیک) از سناء ابوشرار

حس تعلق مکانی، رابطه ای عاطفی و پر معنا بین شخص و مکان است که آن را قرارگاهی ارزشمند می‌سازد. این حس، شاخص ویژه مکانی برای یک فرد نسبت به دیگر مکان ها می باشد که ابعاد روان‌شناسانه، کالبدی و حتی اجتماعی را در بر می گیرد. بیشتر پژوهش های مکان داستانی بر جنبه های توصیفی تکیه دارد، اما مکان داستانی در پرتو این حس توانایی های گوناگون روانی، احساسی و کالبدی را به خود می گیرد که موجب تعلق شدید شخصیت ها به آن و تعامل دوطرفه می گردد و از توصیفات صرف مکانی تا حد زیادی فاصله می گیرد. مکان در رمان «من منتظرت هستم» از سناء ابوشرار نقشی بسیار پر رنگ در تعلق افراد دارد و می توان با تکیه بر رویکرد روان شناسی محیطی، که عمده تمرکز آن بر مکان و ارتباط آن با فرد است، این پدیده داستانی را به شکلی متفاوت تحلیل کرد تا قابلیت های هنری مکان در داستان، بیش از پیش روشن گردد. این پژهش برآن است به روش توصیفیتحلیلی به چکونگی شکل گیری حس تعلق مکانی در این رمان بپردازد. نتایج نشان می دهد تعلق مکانی در این رمان  منجر به این همانی شدید شخصیت ها با مکان شده به نحوی که قهرمانان بدون آن احساس وجود نمی کنند و خود را در سایه ی مکان تعریف می کنند. همچنین شاهد سه بعد تعلق مکانی فردی، کالبدی و فرایند روان شناسانه هستیم که بعد مکانی نقش بارزتری در ایجاد تعلق مکانی افراد دارد.

Analysis of place belonging in the novel “Enni ashtaqho elayk” by Sana Abou Sharar

Sense of belonging of a person to an emotional and meaningful place makes that place valuable and distinctly interesting for him or her. This sense is associated with psychological, physical, and even social contexts. So far, most pieces of research on fictional locations have been on descriptive aspects, but dealing with a location in the light of sense of belonging justifies various psychological, emotional, and physical attachments of the characters and their mutual engagement with the story setting. In this regard, the text goes away from being a mere description of a place. The place in the novel “Enni ashtaqho elayk” has a very colorful meaning for Abou Sharar. The corresponding descriptions are based on the approach of environmental psychology that focuses on the place and its relationship with the individual. This fictional phenomenon can be analyzed in such a way so as to indicate the artistic features of the location in the story. This research seeks to explore the formation of a sense of belonging to place in the novel by a descriptive method. The sense is so strong that the characters of the story cannot feel alive without it. From the psychological point of view, there are three dimensions of sense of belonging found in the story including interpersonal and spatial and structural. Of these, the spatial dimension better accounts for the formation of the sense of belonging to the place.