تحلیل زبان‌شناختی داستان کوتاه «الشرف» بر اساس دیدگاه روایتگری آسپنسکی و فاولر

زبان، پدیده ای اجتماعی است که از باورها و ایدئولوژی های حاکم در جامعه تاثیر می پذیرد و از سوی دیگر با انعکاس این باورها، نقش اساسی در بازتولید آن ها دارد. این پژوهش برآنست با بررسی زبان‌شناختی داستان کوتاه «الشرف» نوشتۀ ذنون ایوب، بر اساس الگوی دو زبان شناس برجسته، بوریس آسپنسکی و راجر فاولر که در بررسی یک متن بر دیدگاه روایتگری و نقش نویسنده تاکید دارند، ضمن تحلیل گفته های این داستان، در چهار سطحِ زمانی مکانی، عبارت شناختی، روان شناختی و ایدئولوژیک که مولفه های اصلی یک گفتار روایی محسوب می شوند، زمینه را برای درک ایدئولوژی صریح و پنهان متن فراهم آورد. تحلیل دیدگاه روایتگری داستان کوتاه «الشرف» حاکی از این است که ذنون ایوب با بهره گیری از ابزارهای زبانیِ کارآمد در چهار سطحِ مذکور، دو اندیشۀ متقابل را برای خواننده به تصویر می کشد: از یک سو باورهای غالب مردسالاری که به صورت صریح از طریق شخصیت های داستانی بازتولید می شود و دیگری ایدئولوژی پنهان، یعنی نارضایتی راوی اول شخص/ نویسنده به عنوان نمایندۀ یک نسل روشنفکر، از تصورات و باورهای غلط فرهنگی و اجتماعیِ نهادینه شده در جامعه.