ارزشیابی برنامه‌ی درسی مراکز آموزش زبان فارسی از منظر فارسی ‏آموزان غیرایرانی

پیش شرط طراحی یک برنامه‌ی درسی کارآمد و موفق، تحلیل محیط یادگیری/ آموزش، تحلیل نیازهای زبان‌آموزان و شناخت اهداف آن‌ها است. در حقیقت، نتایج این تحلیل ها می تواند مبنای تولید محتوای منابع آموزشی و تعیین کننده‌ی رویه ها و روندهای آموزشی باشد. در بسیاری از مراکز زبان آموزی، معمولاً فرصت لازم برای انجام این تحلیل ها پیش نمی آید. در این شرایط، بهترین کار ارزشیابی های دوره ای است. ارزشیابی خود ابعاد گوناگونی دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، سنجش میزان رضایت زبان‌آموزان است. در پژوهش حاضر، تلاش شده ‌است میزان رضایت مندی فارسی آموزان دو مرکز دهخدا (وابسته به دانشگاه تهران) و المهدی (وابسته به جامعه‏المصطفی العالمیه‌ی قم) از محتوا و برنامه‌ی درسی این دو موسسه بررسی شود. برای همین منظور، یک پرسشنامه‌ی محقق ساخته بر اساس معیارهای بیلی (2009) و مجموعه ای از معیارهای متداول در روانشناسی تربیتی طراحی شد. در پرسشنامه‌ی طراحی شده که 80 فارسی آموز خارجی به آن پاسخ دادند، معیارهایی از قبیل قابل فهم بودن مواد درسی، توجه به ارزشیابی تکوینی، توجه به زبان بومی زبان‌آموزان، انعطاف‌پذیری برنامه‌ی درسی، تطابق برنامه‌ی درسی با شرایط زبان آموزان، لذت بخش بودن مواد درسی، توجه به نیازهای حال و آینده‌ی زبان‌آموزان و تطابق برنامه‌ی درسی با سن آن‌ها مورد سنجش قرار گرفته است. تحلیل داده ها نشان داد که میزان رضایت کلیِ فارسی آموزان این دو موسسه از محتوا و برنامه‌ی درسی ارائه شده، حدود 50 درصد است. در این مقاله، ضمن معرفی انگاره‌ی برنامه ریزی نیشن و مکالیستر (2010)، چند راهکار برای ارتقای برنامه‌ی آموزشی این موسسه‌ها پیشنهاد شده ‌است.

Evaluating the Curricula of Centers of Teaching Persian to nonPersian Speakers from the Learners' Perspective

A prerequisite for designing an efficient and successful curriculum is the analysis of learning/teaching environment and the analysis of the learner’s needs and goals. The results of these analyses are vital for determining the content of instructional resources and adopting appropriate instructional procedures and processes. In many language teaching centers, there is usually no opportunity to carry out such analyses. In such conditions, the best option is to conduct periodic curriculum evaluation. Curriculum evaluation has various dimensions of which evaluation of the learner satisfaction is of special importance. In the present study, we tried to evaluate learner satisfaction in two Persian language teaching centers: Dehkhoda (affiliated to Tehran University) and Almahdi (affiliated to Almostafa Open University). For this purpose, a questionnaire was designed which drew on Bailey's (2009) criteria and some other criteria developed in educational psychology. The criteria included the understandability of learning materials, attention to formative assessment, attention to L1 of the learners, the curriculum flexibility, appropriateness of  the curriculum to learner conditions, enjoyability of learning materials, attention to learners' present and future needs, and apprpriatenes of the curriculum to the learners' age. 80 Persian learners answered the questionnaire. Results indicated that, in the two centers, the learners' satisfaction of content and curriculum was nearly 50 percent. Nation and Macalister's (2010) curriculum development model was consulted to offer suggestions for the improvement of curricula of Persian language teaching centers