آموزش مجازی زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان: بررسی موردی دو تارنمای اینترنتی

ظهور شبکه‌های گسترده ی جهانی اینترنت و اینترانت، در کنار ابزارها و امکانات آموزشی پیشرفته، باعث تحول در روش‌های آموزشی شده و این امکان را فراهم کرده است تا طیف وسیعی از فراگیران در نقاط مختلف و فواصل دور و نزدیک، تحت پوشش آموزش مجازی (با روش‌هایی متفاوت از شیوه ی سنتی و بدون نیاز به شرکت در کلاس‌های حضوری) قرار گیرند. از این‌رو، در پژوهش حاضر، با هدف واکاوی آموزش مجازیِ زبان فارسی، به بررسی دو تارنمای اینترنتیِ شورای گسترش زبان و ادب فارسی (داخل کشور) و فارسی مجازی (خارج کشور)، با توجه به اصول رویکرد وب‌محور، پرداخته شده است و نقاط قوت و ضعف هر یک از این تارنماها براساس یک بازبینه (چک‌لیستِ) مورد بحث قرار گرفته اند. بازبینه‌ی به‌کار رفته در این پژوهش، شامل ده معیار با عنوان‌های شفافیت علائم، مدیریت درس ها و مکانیسم بازخورد، قابلیت دسترسی، قابلیت کارآیی و هماهنگی، راهکارهای ارزیابی، تثبیت مطالب در حافظه، طرح درس و ساختار محتوای درسی و نمایش درس، تعامل و همکاری، جذابیت ظاهری، و همخوانی فرهنگی می باشند. در مورد هر تارنمای آموزشی، از ده نفر (که عموماً با آموزش مجازی آشنایی داشته و مدرس یا دانشجو بوده‌اند)، نظرخواهی شد؛ بدین نحو که ابتدا تارنمای آموزشی به افراد مورد نظر معرفی شد و سپس از آنها درخواست شد که با بررسی محتوای آموزشی و امکانات تارنما، نظر خود را در مورد 36 پرسش درج شده در بازبینه بیان نمایند. با جمع‌بندی پاسخ‌های داده شده به این پرسش‌ها در بخش نتیجه‌گیری محاسن و معایب این تارنماها مطرح و راهکارهایی برای بهبود آموزش مجازی ارائه شده است.

Virtual Instruction of Persian to NonPersian Speakers:Evaluation of Two Websites

In addition to suffisticated instructional instruments and resources, the advent of  networks such as the internet has caused a revolution in instructional methods and has made it possible to deliver virtual instruction to a wider range of learners across the globe. Based on principles of webbased learning, the present study aimed to explore vitrual instruction of Persian to nonPersian learners through two websites: the Persian Language And Literature Promotion Council (inside Iran) and Virtual Persian (outside Iran). The strengths and weaknesses of these two websites were examined with the aid of a checklist. The ten criteria of the checklist included transparency of the icons, lesson management and feedback mechanism, accessibility, applicability and synchrony, assessment strategies, consolidation of content in memory, lesson plan and the structure of lesson content and display, interaction and cooperation, appearance, and cultural apprpriateness. For each website, ten participants who were familiar with virtual learning were asked to explore the website’s instructional contents and affordances and answer the 36 questions of the checklist. Based on the answers, in the conclusion section strenghths and weaknesses of the websites are discussed and some suggestions are offered for the improvement of virtual instruction of Persian language.