به‌کارگیری ساخت مجهول و وجه فعل در بندهای متممی: مقایسه‌ی فارسی‌آموزان چینی‌زبان و عربی‌زبان

بررسی و مطالعه در زمینه‌ی ساخت های دستوری در زبان‌های مختلف، نقش عمده ای در تحقیقات زبان‌شناسی و آموزش زبان ایفا می کند. این پژوهش به منظور بررسی کاربرد «ساخت مجهول» و همچنین «وجه فعل در بندهای متممی» در میان فارسی آموزان غیرایرانی انجام شده است. در این پژوهش، تولید و درک این نوع جملات در میان دو گروه از فارسی آموزان سطح پیشرفته با ملیت های متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، متون نگارشیِ 30 فارسی آموز عربی زبان و 30 فارسی آموز چینی در مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) مورد بررسی قرار گرفت. قابل ذکر است که قبلا این نوع ساخت های دستوری در کلاس دستور و نگارش آموزش داده شده بودند. نتایج بررسی نشان داد که فارسی آموزان سطح پیشرفته در هر دو گروه، «وجه فعل در بندهای متممی» را بیشتر و بهتر از «ساخت مجهول» به‌کار برده اند. در خصوص ساخت مجهول نیز نتایج نشان داد که فارسی آموزان عربی زبان بیشتر از چینی ها از ساخت مجهول استفاده نموده‌اند، ولی فارسی آموزان چینی، ساخت های مجهول نادرست کمتری تولید کرده اند. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که چینی ها و عرب ها به یک میزان در کاربرد «وجه فعل در بندهای متممی» با مشکل مواجه هستند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که در تولید ساخت مجهول فارسی توسط فارسی‌آموزان غیرایرانی، بیشترین خطا مربوط به جایگاه نادرست مجهول و کمترین خطا مربوط به ترکیب نادرست فعل کمکی و فعل اصلی بوده است، در حالی که در فعل بند متممی، بیشترین خطا مربوط به وجه فعل و کمترین خطا مربوط به شمارِ فعلِ بند متممی می‌باشد.

Using Passive Voice and Aspect in Complement Clauses in Persian for Arabic-and Chinese-speaking Learners

In recent decades, research on the processing of grammatical structures in different languages has played a crucial role in psychological and linguistic studies. The present research aims to examine the extent to which Arabic and Chinesespeaking learners apply passive voice and aspect in complement clauses in their pieces of writing. To that end, syntactic and pragmatic criteria of applying and comprehending these structures were investigated among these learners. The The participants included 30 Arabic and 30 Chinesespeaking learners of Persian in at Imam Khomeini International University in Qazvin. Analyzing their pieces of writing, it was revealed that learners in advanced levels in both groups applied structures with aspect more frequently than the passive structures. In addition, Arabicspeaking learners employed more structures with passive voice whereas Chinesespeaking learners wrote fewer wrong structures in this regard. Moreover, all Chinesespeaking learners used passive structures properly while Arabicspeaking learners used some of structures wrongly. In regard to aspect in complement clauses, findings showed that Arab and Chinese learners experienced identical difficulties, using this structure. Furthermore, error analysis of passive voice in Persian showed that learners in both groups committed the most frequent errors while the least frequent errors were related to the wrong combination of auxiliary and the main verb. In regard to complement clauses, the most and the least frequent errors were related to aspect and number, respectively.