آموزش زبان فارسی به لاری‏ زبانان بر مبنای تحلیل مقابله‌ای و روش تکلیف‌محور

هدف از این مقاله بررسی تاثیر برنامه­ی درسی مبتنی بر نکات افتراق گروه­های اسمی و فعلی در زبان‌های لاری و فارسی، و آموزش زبان فارسی بر مبنای روش تکلیف­محور به لاری­زبانان در سطح مبتدی است. به همین منظور، 60 آزمودنی لاری­زبان در مقطع دوم دبستان با استفاده از روش نمونه­گیری چندمرحله­ای و هدفمند، انتخاب و به دو گروه آزمایشی و گواه (هر کدام 30 نفر) تقسیم شدند. در ابتدا پیش­آزمونی دستوری بر مبنای مقابله­ی گروه اسمی و فعلی در فارسی و لاری از هر دو گروه گرفته شد و سپس به مدت هشت هفته به گروه آزمایش، تکالیف مبتنی بر نکات افتراق دستوریِ دو زبان آموزش داده شد؛ گروه گواه نیز روال عادی خود در آموزش زبان فارسی را طبق دروس پایه­ی دوم دبستان دریافت کردند. پس از پایان کار، پس‌آزمونی جهت تعیین میزان تاثیرگذاری مداخله بر روی هر دو گروه اجرا شده و نمرات به دست آمده از آزمون­ها با استفاده از «تحلیل واریانس یک­طرفه» و «تحلیل واریانس دو‌طرفه» تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از این بود که برنامه­ی درسی مبتنی بر نکات افتراق زبان‌های فارسی و لاری و آموزش فارسی براساس روش تکلیف‌محور توانسته است دانش دستوری لاری­زبانان را در خصوص زبان فارسی بهبود ببخشد؛ در واقع، برهم­کنش میان تحلیل مقابله­ای و روش تکلیف­محور باعث شده است که افزایش آگاهی لاری­زبانان از طریق تبادل اطلاعات، تعامل ارتباطی و گفتگوی حین تکلیف افزایش یابد و یادگیری زبان فارسی تسهیل شود.

Teaching Persian to Lari Speakers through Contrastive Analysis and Task based Approach

The present research aims to examine the effect of task based syllabus and contrastive analysis of nominal and verbal phrases in Persian and Lari languages on enhancing Persian knowledge of Lari speakers. To do so, a sle of 60 subjects in second year of elementary school was selected through multistage and purposive sling. Then, they were divided into two thirty student groups, one experimental and the other control (each including 30 applicants). Having implemented a grammatical pretest based on differences in nominal and verbal systems in Lari and Persian for both groups, the subjects in the experimental group received teaching Persian grammar on the basis of contrastive analysis and task based syllabus as treatment (eight tasks for eight sessions) whereas the subjects in the control group received their regular syllabus based on the one designed in the second year of elementary school. Afterwards, two groups were provided with a parallel posttest to check the effectiveness of the treatment. To analyze the data, ANNOVA and ANCOVA were used. Findings showed that the designed syllabus on the basis of differences in contrastive analysis of Lari and Persian was effective in enhancing the Persian grammatical knowledge of Lari speakers in fact, the interaction between contrastive analysis and task based approach led to increase in applicants’ awareness through information exchange, communication and task talk which finally enhanced Lari speakers’ knowledge of Persian grammar.