کنش‏ گفتاریِ درخواست: مقایسه‏ی فارسی‏زبانان و فارسی‏آموزان

این مقاله به مقایسه ی میزان و نوع راهبردهای مستقیم، غیرمستقیم، و تعدیل های حاشیه ای به‏کار رفته توسط فارسی زبانان و فارسی آموزان در کنش گفتاریِ درخواست، در بافت های مختلف (با در نظر گرفتن میزان رسمیت، میزان آشنایی با مخاطب، و اهمیت موضوعِ درخواست) می پردازد. داده های این پژوهش، از طریق آزمون تکمیل گفتمان و مشاهده ی مستقیم گردآوری شده است. 80 فارسی زبان و 80 فارسی‌آموز 20 تا 30 ساله در دو سطح زبانی در این آزمون شرکت کردند. نتایج نشان ‌دادند که رابطه ی معناداری بین میزان رسمیت و اهمیت موضوع درخواست، و میزان استفاده از تعدیل های حاشیه ای در درخواست های زبان آموزان وجود ندارد. البته زبان‏آموزان، بسته به میزان آشنایی با مخاطب، از تعدیل‌های حاشیه ای استفاده می‌کنند. این در حالی است که فارسی زبانان، بسته به هر سه متغیر، عملکرد متفاوتی دارند و این نشان دهنده ی آن است که فارسی آموزان از راهبردهای متناسب با موقعیت‏های مختلف آگاهی ندارند. از یافته‌های این پژوهش در زمینه‌ی آموزش زبان فارسی به این صورت می‌توان بهره برد که مواد درسی و نیز فعالیت‏های کلاسی باید به نحوی باشند که فارسی آموزان را برای موقعیت های گوناگون آماده کنند تا در مواقع لزوم بتوانند از راهبردهای مناسب بهره‏گیری نمایند.