نمود نوشتاری در کتاب‌های فارسی و ارتباط آن با مهارت روخوانی دانش‌آموزان دوره‏ ی اول ابتدایی

هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی رابطه ، رسم‌الخط متون کتاب‌ درسی فارسی با مهارت روخوانی دانش‌آموزان دوره ی اول ابتدایی بود. جامعه ی مورد مطالعه دانش‌آموزان دوره ی اول ابتدایی دبستان‌های مناطق نوزده‌گانه ی شهر تهران در سال تحصیلی 95-94 بودند. در این پژوهش چهار مدرسه (دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه) از منطقه ی 9 تهران به طور تصادفی انتخاب شد. در هر مدرسه از  سه کلاس اول، دوم و سوم آزمون روخوانی به عمل آمد. در مجموع 12 کلاس از چهار مدرسه در این پژوهش شرکت کردند که مجموع دانش‌آموزان 399 نفر شد. ابزار پژوهش آزمون استاندارد خواندن (koromi nouri, 2009) بود. هنگام سنجش خواندن، آزمون گر متن خواندنی را به آزمودنی می‌داد و با کرنومتر زمان اندازه‌گیری می‌شد و تعداد خطای خواندن محاسبه و ثبت می‌شد. نوع خطا با توجه به آزمون تشخیصیshirazi et al., 2005) ) تعیین گردید. تحلیل داده‌ها حاکی از آن است که تفاوت مهارت روخوانی دانش‌آموزان دوره ی اول ابتدایی در خط نسخ و تحریری معنی‌دار است (sig<0,05) و در خط نسخ بهتر از خط تحریری است. همچنین نتایج نشان می دهد مهارت روخوانی دانش‌آموزان در خط نسخ از پایه ی اول تا سوم وضعیت پایداری دارد؛ بنابراین خط نسخ خط بی‌نشان و مناسب آموزش است. مقایسه ی نتایج حاصله نیز، نشان داد سرعت و دقت دانش‌آموزان در خواندن خط نسخ همواره بهتر بوده است؛ لذا نتیجه می‌گیریم خط مناسب خواندن در کتاب درسی دوره ی اول ابتدایی، خط نسخ است.