تاثیر بازخوردهای اصلاحی مدرسان بر مهارت خوانداری، اضطراب و نگرش فارسی آموزان غیرایرانی: روش تلفیقی

پژوهش حاضر درصدد بررسی تاثیر بازخوردهای اصلاحی اساتید بر مهارت خواندن و درک مفاهیم، میزان اضطراب و نگرش فارسی آموزان خارجی نسبت به یادگیری زبان فارسی است. به منظوردستیابی به این هدف، ابتدا 44 فارسی آموز خارجی با سطح زبانی یکسان، به صورت تصادفی از میان فارسی آموزان مرکز بین المللی «آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان» دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پیش از آغاز پژوهش، هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه ی نگرش و اضطراب دورنیه (2005) و آزمون بسندگی زبان فارسی قنسولی (1389) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله‌ی بعد، شرکت کنندگان گروه آزمایش ظرف 15 جلسه، انواع بازخوردهای اصلاحی را دریافت کردند. پس از اتمام جلسات، از شرکت کنندگان در هر دو گروه     پس آزمون گرفته شد و دیدگاه هریک از گروه ها نسبت به بازخوردهای اصلاحی دریافتی، از طریق مصاحبه و ضبط ویدئویی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون نمونه‌ی تی مستقل حاکی از آن بود که فارسی‌آموزان گروه آزمایش در پس آزمونِ مهارت خواندن و درک مطلب، نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشته اند. همچنین، نتایج نشان داد که بازخوردهای اصلاحی اساتید تاثیر مثبتی بر کاهش سطح اضطراب فارسی‌آموزان داشته است. در رابطه با نگرش فارسی آموزان نسبت به یادگیری زبان فارسی، نتایج حاصله گویای آن است که در نتیجه ی بازخوردهای دریافتی از سوی استاد، تغییر چشمگیری در نگرش فارسی آموزان ایجاد نشده است. اکثر مصاحبه شوندگان معتقد بودند به منظور افزایش میزان اثربخشی بازخوردها، باید از انواع گوناگون بازخوردهای اصلاحی با توجه به موقعیت های مناسب بهره جست.

The effect of Corrective Feedback on Farsi Learners' Reading Comprehension, Anxiety, and Attitudes towards Language Learning:A MixedMethods Approach

The purpose of this study was to examine the effect of teachers’ corrective feedbacks on L2 Farsi learners’ reading comprehension, language learning anxiety, and attitudes towards L2 learning. Thus, 44 Persian language learners who were homogeneous in terms of proficiency and studied Farsi at the International Center for Persian Instruction to NonPersian Speakers at Ferdowsi University were randomly selected as participants. They were assigned to the control and the experiment groups. Prior to the treatment, both groups were assessed via Dörnyei’s (2005) Attitudes and Anxiety questionnaire and Ghonsooly’s (1389) Farsi Language Proficiency Test. The participants of the experimental group were then provided with different corrective feedbacks by the teacher in the course of 15 treatment sessions. After the treatment, the posttest was administered and the students’ attitudes towards the feedbacks were also obtained through a videorecorded interview. The results of the independent samples ttest demonstrated that on the reading comprehension posttest, the participants in experimental group outperformed their counterparts in the control group. Moreover, the results confirmed the effectiveness of corrective feedback in diminishing the learners' language learning anxiety. However, the teacher’s corrective feedbacks had no significant effect on the learners' attitudes towards L2 learning. The majority of the participants believed that appropriate to the occasions, a variety of corrective feedbacks should be used to enhance the effectiveness of corrective feedbacks.