تاثیر به‏ کارگیری راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی‌آموزان غیرایرانی در مهارت نوشتاری

راهبردها اقدامات آگاهانه‌ای هستند که زبان‌آموزان برای بهبود زبان آموزی به‌کار می برند. درواقع در حوزه ی آموزش زبان راهبردهای یادگیری به زبان آموز کمک می کنند تا بتواند اطلاعات را فراگرفته، آن‌ها را ذخیره سازی، سپس بازیابی کند و درنهایت مورد استفاده قرار دهد. ازاین رو، اطلاع زبان آموز و مدرس از اهمیت راهبردها در تسریع و اثربخشی فرایند یادگیری بسیار موثر است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی‌آموزان در مهارت نوشتن می پردازد. نمونه ی آماری پژوهش، متشکل از 42  فارسی آموز عربی زبان زن و مرد بود که در بازه ی سنی 1820 سال قرار داشتند و در ترم پاییز 95 در دوره ی پیشرفته مشغول یادگیری زبان فارسی بودند. ابزار پژوهش جهت سنجش میزان به‌کارگیری راهبردها، پرسش‌نامه ی راهبردهای یادگیری زبان آکسفورد (1990) می باشد و برای تعیین رابطه ی به‌کارگیری راهبردهای یادگیری زبان فارسی با میزان موفقیت فارسی‌آموزان در مهارت نوشتن، از نمرات آنان در درس نگارش استفاده شد. تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرتوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت گرفت و نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین به‌کارگیری راهبرد فراشناختی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه ی معنی دار مثبتی وجود دارد. این در حالی است که طبق یافته های پژوهش، بین به‌کارگیری راهبرد های اجتماعی و عاطفی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه ی معنی دار مثبتی وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که بین سه نوع راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی، راهبردهای فراشناختی باعث موفقیت فارسی‌آموزان در درس نگارش شده است و هرچه میزان به‌کارگیری راهبردهای فراشناختی افزایش بیابد، میزان موفقیت فارسی آموز در درس نگارش نیز افزایش می یابد. درنهایت پیشنهادهایی جهت آموزش راهبردها درکلاس های آموزش زبان فارسی ارائه گردید.