بهبود مدیریت مشارکتی در دانشگاه از طریق نظام پیشنهادها و عدالت‌محوری با در نظر گرفتن جایگاه مدیریت مشارکتی و عدالت در آموزه‌های اسلامی

هدف: این مطالعه با تاکید بر آموزه‌های قرآن و نهج‌البلاغه، به بررسی و شناخت مولفه‌های تاثیرگذار بر بهبود مدیریت مشارکتی از طریق نظام پیشنهادها و عدالت‌محوری در دانشگاه اسلامی پرداخته است. مدیریت مشارکتی به عنوان یکی از الگوهای مدیریت اسلامی، از طریق نظام پیشنهادها می­تواند سازمانها را در بهره­گیری از سرمایۀ فکری کارکنان یاری دهد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری است. پس از بررسی ادبیات نظری برگرفته از مبانی دینی و ارزشی و نیز پیشینۀ تجربی و مبانی نظری، به بررسی نقش میانجی عدالت مراوده‌ای و ارزش نظام پیشنهادها در رابطه میان عدالت توزیعی و رویّه‌ای با انگیزه برای مشارکت در نظام پیشنهادها پرداخته شد. یافته‌ها: عدالت مراوده‌ای و ارزش نظام پیشنهادها، تاثیر عدالت توزیعی بر انگیزه برای ارائۀ پیشنهاد را به طور بخشی و تاثیر عدالت رویّه‌ای بر انگیزه را به طور کامل میانجی­گری می‌کند. نتیجه‌گیری: رعایت ابعاد سه­گانۀ عدالت و درنظر گرفتن ارزش نظام پیشنهادها، به دلیل نقش موثر در بهبود وضعیت انگیزشی کارکنان برای مشارکت در نظام پیشنهادهای دانشگاه می­بایست مورد توجه جدی مدیران دانشگاه و مسئولان نظام پیشنهادها قرار گیرد.