تفسیر تطبیقی آیه نور

مراد اصلی از «نور » در آیه شریفه نور، به قرینه فراز «یهدی الله لنوره من یشاء » و با استفاده از روایات، هدایت است و معانی دیگری که برای آن ذکر شده، فرعی و در راستای همین معنا است. هدف خدای متعال از ذکر «مشکاه »، «مصباح » و «زجاجه » با معانی فراوانی که برای آن ها ذکر شده، در این آیه، آن است که یک چراغدان و چراغی به همراه یک حباب را برای مخلوقاتش، تمثیل بزند تا چگونگی نوردهی خود را برای آن ها به صورت یک مثال ملموس، توضیح دهد، همچنانکه این نکته از فراز «یضرِبُ اللهُ الامثالَ لِلنّاسِ » فهمیده می شود. فرازهای »کانها کوکب درّی »، «یوقد من شجره مبارکه لا شرقیه و لا غربیه »، «یکاد زیتها یضیء و لو لم تمسسه نارٌ » و »نورٌ علی نورٍ » برای نشان دادن شدت روشنایی آن چراغ و چراغدان است. از فراز «یهدی الله لنوره من یشاء » که نورش به افراد خاصی اختصاص داده و با توجه به فراز اول آیه که نور را به آسمان ها و زمین اضافه کرده، فهمیده می شود که خدای سبحان، دو نور عام و خاص دارد.