رهیافت تفسیری ماهیت نظارت پیامبران و ایمه اطهار(ع) با تاکید بر آیات 89 نحل و 41 نسا

از موضوعات مورد غفلت در مباحث گواهان روز قیامت، بحث ناظران دنیوی است. خداوند نظارت را به عده‌ای از عاملان دنیوی از جمله پیامبران به ویژه پیامبراکرم’ و ایمه اطهار^ تفویض نموده است. مقاله حاضر با بررسی واژه قرآنی نظارت و معادل آن و دیدگاه‌های تفسیری و ادله روایی و قراین سیاقی آیات مربوطه بر آن است که هر قومی ناظری برگزیده از سوی خدا دارد که بر اعمال امت خود نظارت می‌کند. گستره نظارت پیامبر’ بر تمام اهل بشر از آغاز تکون عالم امکان تا آخر عالم است. مفسران اهل سنت ناظران بعد از پیامبر’ را با روش اجماع پذیرفته‌اند، اما مفسران شیعه با در نظر گرفتن قراین و شواهد آیات و ادله روایی، ایمه اطهار^ را به عنوان ناظر بر اعمال مردم معرفی کرده‌اند که نظارت آنان تا روز قیامت در حال حیات و ممات بر امت اسلام گسترده است. در این مقاله آرا اهل سنت بررسی و در نهایت رای صحیح بیان شده است.