بررسی تطبیقی دیدگاه مفسران فریقین درباره مصداق «صالح المومنین»

در آیه چهارم سوره تحریم خداوند دو تن از همسران پیامبر(ص) را مورد سرزنش و تهدید قرار داده و می‌فرماید اگر بخواهید اقدامی بر ضد پیامبر(ص) انجام دهید خداوند، جبرییل، صالح المومنین و ملایکه مولا و پشتیبان آن حضرت می‌شوند. عبارت صالح المومنین در این آیه محل گفتگوی مفسران فریقین است. عموم اهل‌سنت مقصود از صالح المومنین را ابوبکر و عمر دانسته‌اند. آنان در بیان ادله روایی به روایاتی از صحابه و تابعین استناد جسته‌اند و از سوی دیگر با مطرح نمودن جمع بودن صالح المومنین و تطبیق صالح المومنین بر ابوبکر و عمر به دلیل نسبتی که با عایشه و حفصه داشته‌اند، سعی در پیشبرد هدف خود نموده‌اند. اما مفسران شیعه به‌هیچ‌روی این انطباق را نپذیرفته و تنها مصداق صالح المومنین را امام علی(ع) می‌دانند. از این‌رو ادله روایی آن گروه از مفسران اهل‌سنت را از حیث سند و دلالت، ضعیف و متناقض با یکدیگر دانسته و ادله دلالی ایشان را نیز با استناد به دلایل درون متنی و برون متنی بی‌پشتوانه و جانبدارانه قلمداد می‌کنند.