بررسی تفسیری آیه تبلیغ با تکیه بر ارزیابی دیدگاه ناسازگاری سیاقی

آیه تبلیغ که از آیات شاخص در موضوع ولایت است، در طول تاریخ معرکه آراء مفسران فریقین بوده است. برخلاف دیدگاه اکثر مفسران اهل سنت، دیدگاه اکثر مفسران شیعه حاکی از دلالت آیه بر ولایت امیرمومنان علی(ع) است. البته روایات دال بر این معنا محدود در مصادر روایی شیعیان نیست و در برخی مصادر روایی اهل سنت نیز انعکاس یافته است. بر این پایه بعید نیست که اختلاف‌ها در مورد دلالت آیه، ریشه در امری غیر از روایات داشته باشد و آن چگونگی فهم ارتباط موجود میان آیه تبلیغ و آیات اهل کتاب است. فهم نادرست این ارتباط، زمینه طرح دیدگاه ناسازگاری سیاقی در استدلال به آیه تبلیغ بر ولایت امیرمومنان(ع) را فراهم نموده است. در این راستا نگاهی توصیفی تحلیلی به دیدگاه و خاستگاه آن نشان می‌دهد: آیه تبلیغ خواه پیوستگی نزولی با آیات اهل کتاب داشته باشد و خواه نداشته باشد، با توجه به متوقف نبودن دلالت آیات اهل کتاب بر آیه تبلیغ و تغییر لحن در آیه تبلیغ، آیه‌ای معترضه است؛ همچنین آیه تبلیغ با دلالت بر ولایت امیرمومنان(ع) به حسب معنا با آیات اهل کتاب مرتبط است؛ روایات صادره از معصومان(ع) در خصوص آیه تبلیغ، کوششی هوشمندانه به منظور اثبات دیدگاه نادرستی سیاقی بوده است.

an interpretative study of the verse tabligh based on the evaluation of the context inconsistency view

 the verse of tabligh, which is one of the prominent verses on the subject of vilayat, has been the subject of debate among commentators throughout history. contrary to the opinion of the majority of sunni commentators, the opinion of the majority of shia commentators indicates that the verse refers to the guardianship of amir almu’minin ali (a). of course, the narrations indicating this meaning are not limited to the narrative sources of the shiites and are also reflected in some narrative sources of the sunnis. on this basis, it is not unlikely that the differences regarding the meaning of the verse have their roots in something other than the hadiths, and that is how to understand the connection between the verse of tabligh and the verses of ahli kitab. misunderstanding of this relationship has provided the ground for the proposal of contextual inconsistency in the argument to the verse of tabligh on the vilayat of amir almu’minin (a). in this regard, a descriptiveanalytical look at the point of view and its origin shows: whether the verse of tabligh has a descending connection with the verses of ahli kitab or not, considering the implication of the verses of ahli kitab is not based upon the verse of tabligh and the change of tone in the verse, the verse tabligh is a mu`tarizih verse; also, the verse tabligh is related to the verses of ahli kitab by referring to the guardianship of amir almu’minin (a). the narrations issued by the pure imams (a) regarding the verse tabligh was a clever attempt to prove the contextual incorrect view.