شاخصه‌های امامت حضرت عیسی علیه السلام در آیات الهی با تاکید بر تفاسیر فریقین

نوشته پیش‌روی تلاشی است در ارزیابی شاخصه‌های امامت عیسی (ع) که با روش توصیفی تحلیلی به مساله پرداخته است. در این تحقیق شاخصه جعل الهی از همنشینی واژه‌های اصطفاء، اجتباء و ملک عظیم از آیات قرآن در مورد امامت ایشان استنباط می‌شود و مولفه هدایت به امر الهی با تکیه بر آیات قرآن مشهود است؛ زیرا با توجه به آیه 113 صافات که ذریه ابراهیم را به محسن و ظالم تقسیم می‌کند و انضمام آیه 124 بقره، می‌توان دریافت که عهد امامت به فرزندان محسن آن حضرت ازجمله عیسی (ع) رسیده است؛ زیرا فرض عدم تعلق این عهد الهی به محسنان به‌معنای بیهوده بودن آن تقسیم و این تقیید خواهد بود و از دیگر شاخصه‌ها زمامداری و تدبیر امور جامعه و پرداختن به جزئیات امور که با ویژگی صبر و یقین ایشان توام گشته و با اجرای عدالت و منصب داوری عیسی (ع) در زمانه ظهور مسیر برای اثبات مولفه‌های امامت ایشان هموار می‌گردد.

Characteristics of the Imamate of Jesus (a) in Divine Verses with an Emphasis on the Fariqain Interpretations

The present paper, using a descriptiveanalytical method, is an attempt to evaluate the characteristics of the Imamate of Jesus (a). In this research, the characteristic of Divinity is inferred from the syntagmatic of the words istifa, ijtiba and mulki azim from the verses of the Qur #39;an about his Imamate, and the component of guiding to the divine command is clearly based on the verses of the Qur #39;an; Because according to verse 113 Saffat, which divides the descendants of Abraham into the welldowers and wrongdoers, and regarding the verse 124 of Baqarah, it can be seen that the covenant of Imamate has reached the welldoers sons of that Imam, including Jesus (a); Because given the covenant not reaching welldoers, the division mentioned would be in vain. In addition, regarding paying attention to the affairs in detail accompanied with his paitience and certainty in his time and his office as the just judgment in the age of duhur, the ground to prove the components of his Imamate will be ready.