خوانش تفسیری آیه «وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِها ...»در تفاسیر المنار، المیزان و تسنیم

پیوند مضمون آیه »وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْلا اَنْ رَای بُرْهانَ رَبِّه ... « با عصمت حضرت یوسف (ع) موجب افزایش توجه مفسران فریقین به مضمون آن شده است. مقاله حاضر که به شیوه توصیفی تحلیلی نگارش یافته به دنبال شناسایی رویکرد مفسران تفاسیر: المنار، المیزان و تسنیم در مورد متعلق اراده یوسف (ع) و زلیخا است. نتیجه برآمده از مباحث مقاله چنین است: این سه مفسّر، در حالی که در نفی دیدگاه منکران عصمت حضرت یوسف (ع) و نقد مستندهای روایی آنان، اتفاق نظر دارند اما در تعیین متعلق اراده این پیامبر الهی و زلیخا، دچار اختلاف هستند؛ به‌گونه‌ای که مولف تفسیر المنار، بر تعدد متعلق آن دو تاکید دارد؛ در حالی که مولفان دو تفسیر دیگر، بر وحدت متعلق اراده آنها؛ یعنی اراده سوء پافشاری می‌نمایند؛ با این تفاوت که زلیخا، در جهت تحقق آن نیز کوشا بوده اما سرانجام ناکام ماند ولی حضرت یوسف (ع) به جهت برخورداری از برهان ربّ، نه‌تنها برای عملیاتی کردن آن، کوششی ننمود، بلکه از قصد به آن نیز دور بوده است.

Interpretive Reading of the Verse She verily desired him and he would have desired her in the Commentaries of Al-Manar, Al-Mizan and Tasnim

The connection of the content of the verse She verily desired him, and he would have desired her if it had not been that he saw the argument of his Lord to the infallibility of the Prophet Yusuf (as) has increased the attention of the commentators of the two sects to its content. The present article, which is written in a descriptiveanalytical manner, seeks to identify the approach of the commentators of the commentaries: AlManar, AlMizan and Tasnim on what desired by Yusuf (as) and Zulaikha. By the study it has been concluded that the three commentators, while agreeing in denying the view of the deniers of the infallibility of Prophet Yusuf (as) and criticizing their narrative documents, disagree in determining what desired by this prophet and Zulaikha; in such a way that the author of alManar emphasizes on deference in their subject of desire; while the others have emphasized on the unity their subject of desire. That is, they willfully insisted; with the difference that Zulaikha was also diligent in achieving it, but in the end she failed, but the Prophet Yusuf (as), in order to have the proof of the Lord, not only did not try to implement it, but also was far from intending it.