بررسی تفسیری استناد به آیه 165 نساء در نفی حجیت اهل بیت علیهم السلام

دگراندیشان دینی مسلمان در دو قرن اخیر، به نقد و پالایش میراث اسلامی پرداخته و مدعی مبارزه با خرافات شدند. نقدها و ادله گروه موسوم به قرآنیون، کمتر مورد توجه پژوهش‌های دینی قرار گرفته است. ازآنجاکه این گروه، ادعای مبارزه با خرافات را دارند، بسیاری از باورهای شیعی را به دلیل تعارض با قرآن، باطل و مردود دانسته‌اند که ازجمله آنها نقد مسئله امامت اهل‌بیت است. این جریان با تمسک به آیات متعددی از قرآن کوشید‌ه‌اند تئوری امامت شیعی را به چالش کشند و آن را عقیده‌ای مخالف قرآن معرفی نماید؛ چنان‌که برخی از آنان با استناد به آیه 165 نساء مدعی‌اند حجت الهی بودن ائمه در تضاد با مدلول این آیه است؛ زیرا در این آیه خداوند تنها پیامبران را به‌عنوان حجت‌های خویش معرفی کرده است. در نتیجه حجیت اهل‌بیت مخدوش است. این مقاله در تلاش است تا قوت یا ضعف استناد به این آیه را در نقد امامت، بررسی نماید. این تحقیق بیانگر آن است که این آیه هیچ دلالتی؛ حتی به‌صورت ضعیف، بر نفی حجیت اهل‌بیت ندارد و بدفهمی قرآنیون منشا چنین خطای بزرگی است.

An Explanatory Study of Citing the Verse 165 of Nisa in Denying the Authority of Ahl al-Bayt (a)

In the last two centuries, Muslim religious dissidents have criticized and refined the Islamic heritage and claimed to fight against superstitions. The criticisms and arguments of a group called those of Qurchr('39')an,Quraniun, have received less attention from religious scholars. Since this group claims to fight against superstitions, many Shiite beliefs have been invalidated and rejected due to their conflict with the Qurchr('39')an, including the critique of the Imamate of the Ahl alBayt. Relying on several verses of the Qurchr('39')an, this movement has tried to challenge the theory of the Shiite Imamate and introduce it as a belief contrary to the Qurchr('39')an. As some of them claim, citing verse 165 of Nisa, that the divine authority of the Imams is in contradiction with the meaning of this verse; Because in this verse, God has introduced only the prophets as His proofs. As a result, the authority of the Ahl alBayt may not be taken as true. This article tries to examine the strength or weakness of quoting this verse in the critique of Imamate. This research indicates that this verse does not signify their claim in any way, and the misunderstanding of those called Qurchr('39')aniyun is the source of such a great error.