بررسی تفسیری و نقد ترجمه آیه‌های متناقض‌نما با عصمت پیامبراکرم با تاکید بر آیه 7 ضحی

خدای متعال در برخی از آیات قرآن به‌نوعی عتاب‌گونه، پیامبراکرم| و دیگر پیامبران را مورد خطاب قرار داده یا در مورد ایشان سخن گفته که تداعی‌کننده مضامینی متناقض نما با عصمت ایشان است. ترجمه این آیات از زبان مبدا به زبان مقصد و انتقال صحیح محتوای آن، افزون بر نگاه‌داشت ساختارهای دستوری و بلاغی و هم‌سانی تاثیر متن مبدا و مقصد، و نیز رعایت مقوله‌های تفسیری، روایی و زبان‌شناختی، احاطه و اشراف ویژه به مبانی کلامی صحیح و تنقیح‌شده و نیز بازتاب این مبانی در زبان مقصد را طلب می‌کند تا تلقی عدم عصمت پیامبران را در ذهن خواننده ایجاد ننماید. پژوهش حاضر در صدد است تا به نقد ترجمه آیه 7 ضحی از میان برخی ترجمه‌های امین، معنایی، آزاد و تفسیری بپردازد و ضمن تبیین مستدل برتری‌ها و کاستی‌های مترجمان مذکور، بهترین روش و قواعد ضروری ترجمه این دسته از آیات را در پیش روی مترجمان و مخاطبان ترجمه قرآن قرار دهد. معادل‌گزینی ناصحیح و نیز ساختاربسندگی، ترجمه آیه مورد بحث را از غایت آن دور کرده و در مقابل، ترجمه مزجی می‌تواند روشی مناسب برای برگردان این دسته از آیات به شمار آید و مترجم را در برآوردن اهداف ترجمه موفق‌تر کند.

An Interpretive Study and Critique of the Translation of the Verses Seemingly Contradict to the Infallibility of the Holy Prophet (S) with an Emphasis on the Verse 7 of Ḍuḥā

In some verses of the holy Qurchr('39')an, the Almighty God has addressed or spoken about the Holy Prophet (s) and other prophets in a kind of reprehensible way, which evokes themes that contradict his infallibility. Translation of these verses from the source language to the target language and the correct transmission of its content, in addition to maintaining grammatical and rhetorical structures and matching the effect of the source and target text, as well as observing interpretive, narrative and linguistic categories, encompassing special aristocracy and seeks to refine and reflect these principles in the target language so as not to create a perception of the infallibility of the prophets in the mind of the reader. The present study seeks to critique some translations of the verse 7 of Ḍuḥā from some of the most reliable, semantic, free and interpretive translations, and while explaining the advantages and disadvantages of the mentioned translators, the best method and necessary rules for translating this group of verses is introduced. In front of translators and audiences of Quran translations. Taking incorrect equivalents as well as paying the most attention to the structure have made the translations of the verses away from what meant by them, and in contrast, mixed translation can be a good way to translate these verses and make the translator more successful in meeting the translation goals.