مواجهه فرهنگی انبیاء(ع) با قوم‌گرایی از منظر قرآن کریم

وابستگی افراطی به فرهنگ نیاکان که در جامعه‌شناسی به قوم‌گرایی تعبیر می‌شود، یک واقعیت اجتماعی فرازمانی است و مختص عصر انبیاء(ع) نبوده و اکنون نیز در قالب گرایش‌های افراطی اسلامی: طالبان، داعش، بوکوحرام، جبهه النصره و گروه صحابه پدیدار شده است. با توجه به این‌که انبیاء در خط مقدم مبارزه با این تفکر قرار داشته‌اند، بازخوانی روش‌های آنها در جهت کنترل و اصلاح این پدیده از متن قرآن کریم، برای رهبران و فرهنگیان امروز جوامع اسلامی، ضرورت پیدا خواهد کرد. از جمله نتایج مقاله حاضر آن است که انبیاء(ع) در تقابل با این تفکر ناسالم اجتماعی، روش‌های فرهنگی زیر را به کاربرده‌اند: تلاش در تغییر نگرش قوم‌گرایان، رشد عقلانیت و بارورسازی اندیشه و خرد و ارائه تحلیل جامع از حالات روحی و روانی اکثریت مردم و نقد آنها.

The cultural confrontation of the prophets with ethnocentrism from the perspective of the Holy Quran

Extreme dependence on ancestral culture, which is interpreted as ethnocentrism in sociology, is an enduring social reality and is not specific to the age of the prophets. This phenomenon has now appeared in the form of Islamic extremist groups such as: Taliban, ISIS, Boko Haram, Jabhat alNusra and the Group of Companions. Given that the prophets were at the forefront of the fight against this thinking, it will be necessary for the leaders and educators of todaychr('39')s Islamic societies to reevaluate their methods to control and correct this phenomenon from the text of the Holy Qurchr('39')an. Part of the conclusion the author has drawn is that the prophets, in contrast to this harmful social attitude, have used the following cultural methods: trying to change the attitude of ethnocentrists, developing rationality and thoughtfulness, and providing a comprehensive critical analysis of the majority of people rsquo;s mental states.