تحلیل و تبیین معرفت‌شناسانه آیه تطهیر

آیه تطهیر از آیات محوری در اثبات عصمت پیامبراکرم(ص) و خواص ذرّیّه آن حضرت است که از دیرزمان میان مفسران فریقین مورد بحث بوده است. مفسران اهل‌سنت بدون ارائه دلیل و صرفاً با تکیه بر قرینه سیاق و واژه‌شناسی کلمه »البیت «، شمول آیه را همه اعضای خانه پیامبر(ص) از قریش و در مواردی نیز به گستره بنی‌هاشم اختصاص داده‌اند. پژوهش پیش‌رو با بررسی محتوای آیه شریفه و ابهام‌زدایی از فقرات آن توسط آیات ناظر به موضوع و با تکیه بر نصوص صریح و قرائن موجود، ضمن تشکیک در تفاسیر اهل‌سنت و اثبات عدم هماهنگی تفاسیر با دیگر آیات قرآن نسبت به اثبات انحصار معنای مستفاد از آیه شریفه در عصمت انوار خاصه(ع) به تبیین مفاد آیه پرداخته است. نتیجه پژوهش آن است که آیه 33 احزاب بدون هیچ سنخیتی با مباحث آیات قبل و بعد، نزولی مستقل داشته است.

An Epistemological Study of the Verse Tathir

The verse Tathir is regarded as one of the central verses in proving the infallibility of the Prophet and his future generation`s properties that have long been debated among the Fariqain commentators. The Sunni commentators, without any reasonable proof and only based on the context and etymology of the word albait, the house, have viewed all members of Quraysh in the Prophet's House, and in some cases, the Bani Hashim as included in His household. The present study examines the content of the holy verse and the disambiguation of its parts by other relative verses and relying on the explicit context and existing proofs, criticizing the scholars and proving the inconsistency of their interpretations with other Qur'anic verses, has proved the infallibility of the particular pure lights. The study has resulted in the fact the verse 33 of Ahzab, without any harmony with the discussions included in the verses before and after it and, therefore, should be regarded in itself.