تحلیل تفسیری آیه 213 بقره در تفاسیر فریقین

مسئله وحدت و اختلاف انسان ها ریشه در تاریخ حیات اجتماعی بشر دارد و همین امر بسترساز ظهور انبیاء الهی و نزول کتب آسمانی شده است. آیه 213 سوره بقره با اشاره اجمالی به این مسئله، سیر تطور اندیشه بشری را در مراحل مختلف بیان می کند. ابهام های متعددی ازجمله در زمینه چیستی مبنای وحدت، علت اختلافات، زمان انقضای موضوع آیه و حکایت گری آیه از سنت مستمر خدای متعال در میان امت ها دارد. از این رو آیه شریفه مورد بحث بستر تضارب آراء اندیشمندان و مفسران شده است. این مقاله که به شیوه تحلیلی تطبیقی نگارش یافته است، معطوف به طرح، بررسی و نقد دیدگاه های متفاوت مفسران فریقین در خصوص ابهام های فوق است. سه دیدگاه اتحاد بر کفر، اتحاد بر یکتاپرستی و اتحاد بر اصول عقلی و هدایت فطری با تقریب های متفاوت، حاصل بررسی های انجام شده در خصوص متعلق وحدت در آیه شریفه است. نگارنده دیدگاه سوم را با تقریب »اتحاد انسان ها بر عدم برخورداری از هدایت تشریعی « در یک مقطع زمانی خاص تقویت می نماید و البته بر آن است که به مدد قاعده جری و تطبیق، احتمال انسلاخ از زمان نیز در برداشت از آیه قابل توجه است.

The Iinterpretative Analysis of Verse 213 of ChapterBagherah in Fariqain (Sunni and Shia) Interpretations

The issue of the unity and difference of humans is rooted in the history of man rsquo;s social life, and this is the basis for the emergence of divine prophets and the revelation of the heavenly books. With a brief overview of this issue, Verse 213 of chapter Bagherah explains the evolution of human thought in different stages. There are many ambiguities about the nature of the basis of unity, the causes of difference, the time of the expiration of the subject of the verse and the narration of the verse about the continuous tradition of the Most High God among the nations. Therefore, the verse has been the subject of dispute among scholars and commentators. Using the comparative ndash; analytical method, this paper focuses on the presentation, examination, and critique of the various views of the Shite and Sunni commentators about the above ambiguities. The three views of unity on blasphemy, unity on monotheism and unity on rational principles and natural guidance with different approximations are the result of investigations concerning unity in the verse. The author confirms the third perspective with the approximation of the unity of humans on the lack of religious guidance at a particular time point, and argues that with the help of the principle of Jary and Tatbiq (applicability and comparing), the probability of disinterestedness from time is also significant in the interpretation of the verse.