بررسی چگونگی بهره‌گیری از روایات در تفسیر قرآن به قرآن(مطالعه موردی تفسیر سوره بقره از تفسیر تسنیم)

تفسیر که به پرده برداشتن از چهره کلمات و جملات آیات قرآن تعریف شده، روش هایی دارد که ازجمله آنها روش تفسیر قرآن به قرآن است. در این روش برخی با ادعای کفایت قرآن برای بیان معانی خویش، نیازی به استفاده از روایات در تفسیر آیات نمی بینند. در میان تفاسیر شیعه، ازجمله تفاسیر مدعی پیروی از این روش، تفسیر تسنیم است. در این تفسیر که تکمله تفسیر المیزان شمرده شده، مفسر با جدا نمودن بخش روایی از بخش تفسیر، تلاش کرده در کشف مدالیل و مقاصد آیات از خود آیات کمک گیرد، ازاین رو مفسر از قرآن بسندگان در تفسیر شمرده شده است. این مقاله با مروری در این تفسیر، نشانگر آن است که نمی توان مفسر را از قرآن بسندگان در تفسیر شمرد؛ زیرا به جز در بخش »بحث روایی « و قسمت های »اشارات و لطائف « در بخش تفسیر این کتاب نیز در مواردی از روایات استفاده شده است و این خود نقضی بر ادعای قرآن بسندگی در این تفسیر و نشانی از عدول مفسر از مبنای خود در تفکیک جایگاه تفسیر قرآن به قرآن از مباحث روایی است. این موارد اغلب در تعیین مصداق و کشف مراد از واژگانی است که در معنای آنها ابهام وجود داشته است.

A Study of the How of Using Traditions in Qur'an to Qur'an Commentary (A Case Study of Surah al-Baqarah as Interpreted in the Commentary Tasnim)

Interpretation defined as revealing the face of the words and sentences of the Quranic verses, has methods including the method of Quran to Quran commentary. In this way, some people do not need to use narrations in the interpretation of verses by claiming the adequacy of the Quran to express their meanings. Among the Shia's commentaries, one claiming its being relied on this method is that of Tasnim. In this commentary, counted as a complement of alMizan, the author, separating the narrative part of the commentary section, has tried to use the verses themselves in finding the meanings and intentions of the verses, on this basis, the author has been counted among those believing in sufficiency of the Quran in commentary. A review of the commentary, however, would make it clear that the author may not be regarded as those believing in the Quran`s sufficiency in commentary. The reason lies in the fact that the author in the sections other than those of traditions and remarks, in cases has used traditions also. Such an action may be regarded as a breach of the method. The breach cases often have occurred in finding the extensions and intentions of the ambiguous words.