نقد گفتمانی پاسخ‌های فلسفه‌ی اسلامی معاصر (علامه طباطبایی و شهید مطهری) به مسئله‌ی شر

مسئلۀ دیرپای شر، که خود شامل مجموعه‌ای از مسائل است، به طور کلی، به سه طریق تقریر شده است: 1. مسئلۀ منطقی شر (ناسازگاری منطقی وجود خدا و صفات او با وجود شر)؛ 2. مسئلۀ شاهدمحور شر (قرینه دانستن شر علیه معقولیت خداباوری)؛ 3. مسئلۀ اگزیستانسیال شر (ناسازگاری باورهای دینی با تجربۀ زیستۀ شخص). مهم‌ترین دفاعیه‌های فلسفۀ اسلامی معاصر، که در پاسخ به مسئلۀ منطقی شر مطرح شده است، عبارت‌اند از 1. موهوم بودن شر؛ 2. عدمی بودن شر؛ 3. نسبی بودن شر؛ 4. ضرورت وجود موجودی که خیر آن بیش از شرش است (ضرورت شر قلیل در برابر خیر کثیر)؛ 5. ماده، منشا اثر؛ 6. ضرورت شر برای تحقق خیر؛ 7. ضرورت شر برای درک خیر؛ 8. شر، حاصل جزء‌نگری؛ 9. شر، حاصل دیدگاه انسان؛ 10. شر، حاصل اختیار. از نظر فلسفۀ دین مدرن نقدهایی گفتمانی به دفاعیه‌ها و تئودیسه‌های سنتی وارد شده است که فلسفۀ اسلامی را نیز در بر می‌گیرد. نقدهای گفتمانی همچون: 1. از جهت شخص دفاعیه‌پرداز و تئودیسه‌پرداز: نظری، سوژه‌محور، و غیرتاریخی؛ 2. از جهت ماهیت شرور: انتزاعی، ذات‌گرایانه، ناظرمحور، و درجه دوم؛ 3. از جهت زبان دفاعیه و تئودیسه: غیرتراژیک؛ 4. از جهت عمل دفاعیه‌پردازی و تئودیسه‌پردازی: در پی حرفه‌ای‌سازی و نظام‌مندی؛ و ... . از این رو، پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و انتقادی، و با رویکردی متفاوت به بررسی پاسخ‌های علامه طباطبایی و شهید مطهری به مسئلۀ شر، و تحلیل و ارزیابی انتقادات پیش‌گفته می‌پردازد. بررسی این انتقادات لزوم اصلاح، تکمیل، ابداع و ارائۀ گونه‌های جدیدی از دفاعیه‌ها در فلسفۀ اسلامی را ضروری می‌سازد که به طور خاص به جنبۀ عملی شر نیز توجه داشته باشد.

a discourse criticism of replies to the problem of evil in contemporary islamic philosophy (ʿallama tabatabaʾi and ayatollah motahhari)

abstractintroduction the perennial problem of evil, which includes a set of problems, was generally formulated in three ways: (1) the logical problem of evil (logical inconsistency of god’s existence and attributes with the existence of evil), (2) the evidential problem of evil (evil as evidence against the rationality of theism), and (3) the existential problem of evil (the inconsistency between religious beliefs and one’s lived experiences). the main apologetics provided in contemporary islamic philosophy in reply to the logical problem of evil include (i) evil as illusory, (ii) evil as nonexistent, (iii) evil as relative, (iv) the necessary of there being an existing entity whose good outweighs its evil (or the necessity of little evil to perceive the good), (v) matter as the origin of evils, (vi) the necessity of evil for the realization of the good, (vii) the necessity of evil for perceiving the good, (viii) evil as what results from an atomistic view of the world, (ix) evil as existing only from the human perspective, and (x) evil as existing as a result of human free will. from the perspective of modern philosophy of religion, discourse criticisms were raised against the traditional apologetics and theodicies, which include islamic philosophy as well. the criticisms include the following: (a) with respect to the proponent of the apologetics and theodicy: theoretical, subjective, and non-historical, (b) with respect to the nature of evils: abstract, essentialist, observer-related, and second-order, (c) with respect to the language of the apologetics and theodicy: non-tragic, (d) with respect to the practice of apologetics and theodicy: looking for professionalization and systematization.