نقش ایمان در معنابخشی به زندگی از منظر اسلام

زندگی موضوعی است که از جهات مختلف مورد تامل و قابل بحث است. پرسش از «چیستی معنای زندگی» پرسشی است که در عمق وجود انسان و برای همۀ افراد مطرح است. ازاین‌رو، همواره انسان در جستجوی پاسخی قانع‌کننده به آن بوده است، تا بتواند با تکیه بر آن به آرامش روحی دست یابد و به زندگی امیدوار باشد. ویژگی‌های زندگی انسانی، از قبیل علم و آگاهی، قدرتِ پیش‌بینی، و قدرت اراده و اختیار، مجموعه اموری است که زندگی آدمی را از زندگی سایر موجودات ممتاز می‌کند. بر همین اساس، شاکلۀ زندگی انسان ناشی و متاثر از ویژگی‌های مذکور است. آنچه از معنا و هدف، به‌عنوان حاصل زندگی، اعم از معناداری و پوچی، برای انسان‌ها در پی می‌آید برخاسته از ویژگی‌های روحی، روانی انسان‌ها است. در این مقاله بر آنیم با تبیین چیستی زندگی انسانی و معنایِ معناداری زندگی، به نقش ایمان و خداباوری در معنادار شدن زندگی بپردازیم و، در حقیقت، به این سوال پاسخ دهیم که چرا اگر خدا یا ایمان به خدا وجود نمی‌داشت، منطقاً زندگی بی‌معنا و پوچ می‌شد.