معیار ارزش اخلاقی در نگرش صدرایی

تامل در مبانی فکری ملاصدرا و  کاوش در آثار متعدد وی، با توجه به نظریه پردازی‏های بکری که در این زمینه دارد، افقی نو برابر چشم‏ها می گشاید؛ به طوری که می توان اندیشه وی را با نگاه تازه ای بازخوانی و ظرفیت فوق العاده آن را در حوزه فلسفه اخلاق مشاهده کرد. از مهم ترین مباحث این حوزه، نظریه ارزش اخلاق و محوری ترین بحث این ساحت، معیار ارزش اخلاق است. خردورزی و حکمت با تهذیب نفس و اخلاق الهی، در نوشته های صدرایی چنان درهم تنیده است که می توان به‏جرئت این دو را رکن رکین مبانی تفکر وی قلمداد نمود. این نوشتار بر آن است معیار ارزش اخلاق صدرایی را بر همین اساس استنباط نماید. بر خلاف آنچه امروز در خصوص معیار ارزش اخلاق وی مطرح است و از آن به اخلاق فضیلت یاد می شود، نویسنده ضمن تقسیم اخلاق فضیلت، به دو بخش فضیلت محوری و فضیلت گرایی معتقد است سخن حق و صواب در نظریه ارزش اخلاق ملاصدرا آن است که گفته شود ملاصدرا در نگاه عالی و نهایی یک غایت گرای قرب گراست. روی دیگر این حقیقت، غایت گرای فضیلت گراست. اینها دو روی یک سکه اند که اولین آنها در ساحت بلند عرفان و دومی در ساحت حکمت مطرح است و فرقی با هم ندارند

The Criteria for Moral Value in Sadra's Attitude

Reflecting on the intellectual foundations of Mulla Sadra and studying his numerous works, according to his innovative theories in this field, opens a new horizon for the eyes; So that his thought can be reread with a new look and find its extraordinary capacity in the field of philosophy of ethics. One of the most important topics in this field is the theory of moral value of which the most central is its criterion. In Sadra's writings, philosophizing and wisdom are so intertwined with purification of the soul and divine morality that they can be boldly considered as the cornerstone of his thinking. This article intends to deduce the criterion of the value of Sadra's ethics on this basis. Contrary to what is said today about the criterion of the value in his ethics thereof his ethics is called virtue ethics, in the paper, while dividing Sadra`s virtue ethics in two parts: virtue-centeredness and virtue-orientation, it is truely believed that that Mulla Sadra is, in the supreme and final view, an end-orientalist and proximity seeking. Other surface of the truth is an end-orientalist and virtuous viewing. These are two sides of the same coin, the first of which is in the high field of mysticism and the second in the field of wisdom, not being different from each other.