جنبه بشری علم انسان کامل در عرفان و شریعت

جنبه بشری علم انسان کامل در طول تاریخ همواره مورد تاخت و تاز اندیشه‌ها قرار گرفته است؛ چراکه انسان کامل، هم از منظر عرفان و هم از نگاه شریعت، دارای دو جنبه بشری و الهی است که به‌لحاظ بشری از بعضی از امور آگاهی ندارد، درحالی‌که به‌لحاظ جنبه الهی، همه هستی همچون کف دست برای وی آشکار است. این پژوهش با روش توصیفی، تحلیلی و انتقادی کوشیده است با طرح و حل شبهات مهم در باب علم انسان کامل، نشان دهد که گاه او به‌لحاظ جنبه بشری و در اثر عدم توجه به بعضی از امور، از آنها اظهار بی‌اطلاعی می‌کند؛ البته این عدم توجه و علم به بعضی از امور هم، اولاً، در حوزه آن دسته از علومی است که انسان کامل به‌عنوان حجت حضرت حق به آن نیاز ندارد. ثانیاً، به‌طور ارادی صورت می‌گیرد. ثالثاً، طبق اصالت جنبه بشری، انسان کامل همواره این جنبه از علم را برای خود برمی‌گزیند

The Humanist Aspect of Perfect Man`s Science in Mysticism and Shari`at

The humanist aspect of perfect man`s science has always been by history, because the perfect man has both humanist and divine aspects, both in mysticism and Shari'ah, which have no humanist knowledge of some things, while with regard to Divine aspect of his science, all existence is palmlike to him. This descriptive, analytical, and critical research has attempted to illustrate and resolve important misgivings about the science of perfect man. As explained in the paper, sometimes perfect man may be ignorant and lack attention to some things. It should be stated that this ignorance is irrelative to the sciences necessary for him as the authority of the Prophet firstly and then, it is done voluntarily and finally, according to the humanist aspect, the perfect man, as being a man, always chooses this aspect of science for himself