واقع‌گرایی و اخلاق لیبرال

واقع گرایی اخلاقی بدین معناست که گزاره ها از اموری واقعی، ورای سلیقه و میل یا قرارداد حکایت می کنند. لیبرالیسم به‌عنوان جریانی تاریخی، مکاتب و نظریه های متفاوتی را دربرمی گیرد. بررسی واقع گرایی یک دیدگاه، نسبت آن دیدگاه را با امکان ارزش‌سنجی براساس استدلال و دانش نمایان می سازد. برپایه این پژوهش، همه مکاتب لیبرالی، اعم از واقع گرا و غیرواقع گرا، نتیجه‌گرا یا وظیفه گرا و همچنین نوفضیلت گرایان، و نیز معتقدان به خردگرایی وحدت گرا و مخالفان ایشان، در حوزه خیرات معنوی، اخلاقی و خیرات اخروی، غیرواقع‌گرایانه عمل می کنند و ارزش گذاری را از حوزه استدلال و دانش خارج کرده و به حوزه دلخواه افراد واگذاشته‌اند؛ درمقابل در خیرات دنیایی، واقع‌گرایان معیاری واقعی ارائه می کنند، اما غیرواقع گرایان به‌لحاظ نظری ارزش‌گذاری را به سلیقه یا قرارداد وامی‌گذارند؛ هرچند همه لیبرال ها در حوزه خیرات دنیایی، در عمل واقع گرایانه عمل می کنند و ارزش گذاری را براساس استدلال و دانش قرار می دهند

Liberal Realism and Ethics

Ethical realism means that propositions tell the reality beyond taste and convention. Liberalism as a historical current encompasses different schools and theories. A study of the realist state of a view reveals the relation of that view to the possibility of valuebased reasoning and knowledge. According to this study, all liberal schools, whether realistic or unrealistic, consequentialist or conservative, as well as neovirtualist ones, as well as believers in monotheist rationalism and their opponents, in the field of spiritual, moral and hereafter charitable act unrealistically and exclude valuation from the domain of reasoning and knowledge and view it as being arbitrary. While, on the contrary, in the case of worldly charities, realists provide a realistic measure, but those other than them theoretically lend valuation to taste or convention, although all liberals in the realm of worldly charity do act realistically and base evaluation on reasoning and knowledge