پاسخ به شبهه «فیصل نور» در تعارض گفتار امام مجتبی(ع) با نصوص امامت

نصوص دال بر امامت ائمۀ اثنی عشر(ع) به حدی در منابع شیعه فراوانی دارد که به‏آسانی می توان بر آن ادعای تواتر کرد. برخی از این نصوص در منابع اهل سنت نیز یافت می شود. «فیصل نور» از نویسندگان معاصر وهابی، منکر تمامی نصوص امامت شده و به زعم خود در کتاب الامامه و النص این مسئله را از منابع شیعه به اثبات رسانده است. او در بخشی از این کتاب که به امام حسن مجتبی(ع) اختصاص یافته است، جریان صلح آن حضرت را با معاویه و همچنین سخنانی را که از آن حضرت در این زمینه نقل شده است، دلیل شایستگی معاویه در مسئله حکومت دانسته، آن را در تعارض با نصوص امامت می داند و پس از انکار امامت حضرت مجتبی(ع)، به این نتیجه می رسد که هیچ نصی درباره امامت امامان اثنی عشری وجود ندارد.این مقاله با به کارگیری روش توصیفی تحلیلی، درصدد نقد این دیدگاه برآمده، با تحلیل روایات مورد استناد فیصل نور و نیز اثبات وجود نصوص امامت در سخنان امام مجتبی(ع) اثبات می کند که صلح آن حضرت با معاویه، به دلایلی همچون عدم همراهی یاران آن حضرت و اموری دیگر بوده است و بدین وسیله، توهم تعارض آن با سخنان آن حضرت در نصوص امامت دفع خواهد شد.

Against Faisal Noor`s View Taking Imam Mojtaba`s Saying as Conflicting with the Clear Texts of Imamate

There are plenty of nusus, clear original texts, proving Imamate of the twelve Imams of Imamiyyeh in Shiite sources so that one may easily claim tavator. Some of these texts are also found in Sunni sources. Faisal Noor, one contemporary Wahhabi writers, has denied all the clear texts proving Imamate and, in his AlImamah wa nNass, and has attempted to prove his claim on the basis of Shi'a sources. In some part of his work, dedicated to Imam Hassan Mojtaba (as), he considers Imam`s peace with Mu'awiyah as well as Imam`s words on the peace as a proof for Mu'awiyah`s merit of government and against the texts of Imamate. Having denied the Imamate of Imam Hassan Mujtaba (AS), he concludes that there may not be found any clear text proving the imamate of the twelve Imams. This paper, using descriptive and analytical method, attempts to criticize this view, by analyzing the traditions referred to by Faisal Noor and also to prove the existence of the texts of Imamate in the words of Imam Mujtaba (AS). As has been shown in the paper, Imam`s peace with Mu'awiya may not be taken as a proof for Mu'awiyah`s merit to government; the peace has been due to the lack of companionship of his followers with him and due to other reasons. In this way, the illusion of Faisal Noor`s claim of conflict with the words of the Prophet has been made to be in vain.