مکان یابی اراضی مسکونی با استفاده از روش ارزیابی چندمعیاره topsis مورد شناسی: شهر بهبهان

کاربری‌های مسکونی مهمترین کارکرد هر شهر هستند که بیشترین اراضی شهری را در برگرفته‌اند. تامین کیفیت مسکن یکی از ا هداف اصلی در برنامه‌های مسکن در کشورهای توسعه یافته است و چگونگی تامین کیفیت آن یکی از چالش‌های جدی فراروی برنامه‌ها و سیاست‌های مسکن است. اولین ویژگی مهم برای مسکن مناسب، زمین آن است. چون مسکنی که در محیط نامناسب قرار می‌گیرد، حتی اگر شرایط مناسبی داشته باشد، نمی‌تواند نیازهای تبعی ساکنین خود را تامین نماید؛ بنابراین، مکان‌یابی صحیح مسکن علاوه بر ارتقای کیفیت طرح‌های مسکن، موجب کاهش هزینه‌های آتی نیز می‌شود. در این پژوهش محقق سعی دارد که جهت دستیابی به مهم‌ترین هدف تحقیق یعنی مکان‌یابی اراضی مسکونی، با توجه به نیاز به احداث مجتمع‌های مسکونی جدید در شهر بهبهان، در جهت یافتن اراضی خالی مستعد برای استقرار کاربری‌های مسکونی اقدام نماید. سپس بررسی کرده که آیا گزینه‌های انتخابی، از نظر معیارهای مکان‌یابی پتانسیل‌های لازم جهت استقرار کاربری‌های مسکونی را دارند؟ و اینکه کدام یک از این گزینه‌ها برای رسیدن به این هدف مناسب‌تر است؟ برای این منظور در این پروژه پس از انجام مطالعات کتابخانه‌ای و شناسایی معیارهای مورد نیاز برای مکان‌یابی مسکونی، سه نقطه از شهر جهت استقرار فضاهای مسکونی انتخاب شده‌اند و پس از حضور در مکان‌های یاد شده وانجام برداشت‌های میدانی، این سه سایت بر اساس معیارهای ذکر شده امتیازدهی شده‌اند. برای تبدیل داده کیفی به داده‌های کمّی از مقیاس دوقطبی فاصله‌ای استفاده شده است و در نهایت ماتریس تصمیم‌گیری شامل امتیازات آلترناتیوها تهیه شده است. پس از آن با انجام کلیه مراحل روش تاپسیس که در متن به تفصیل شرح داده شده است، یکی از گزینه‌ها به عنوان بهترین گزینه از میان سه گزینه موجود، معرفی شده است. پس از آن این مناطق از نزدیک مورد بازدید قرار گرفته‌اند و بررسی‌های انجام شده و پرسش از متخصصان درباره وضعیت سایت‌های انتخابی، صحت انتخاب این گزینه و دقت روش تاپسیس را تایید می‌نماید.