برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری روستایی در نواحی روستایی شهرستان ایذه مورد شناسی: روستای شیوند

گردشگری یکی از صنایع در حال رشد جهان است و کشورها در تمام مراحل مختلف توسعه، به طور فزاینده‌ای به آن وابسته‌اند. گردشگری به عنوان یک صنعت فرابخشی، فعالیت‌های مختلف را در بر میگیرد و با تمام بخش‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به طور مستقیم و غیر مستقیم تعامل دارد. روستای شیوند از بخش دهدز شهرستان ایذه از توان‌های بالقوه و بالفعل گردشگری بیشماری برخوردار است. شناسایی و معرفی این قابلیت‌ها و نیز فراهم نمودن زیرساخت‌های مورد نیاز در زمینه توسعه گردشگری می‌تواند عاملی در جهت توسعه همه‌جانبه این منطقه باشد. بدین منظور تحقیق حاضر با استفاده از روش پیمایش، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها به روش سوات به ارایه راهبرد در جهت توسعه گردشگری در روستای شیوند پرداخته است. یافته‌های تحقیق نشان میدهد که مولفه چشم‌اندازهای زیبا و منحصر به فرد به همراه باغات و فضای سبز به عنوان مهم‌ترین نقطه قوت داخلی و مولفه نامناسب بودن تجهیزات و تسهیلات اقامتی و رفاهی، به عنوان مهم‌ترین نقطه ضعف داخلی در توسعه گردشگری این روستاست. همچنین از بین فرصت‌های بیرونی، مولفه افزایش انگیزش بیشتر برای مسافرت و تفریح به عنوان اولویت اول فرصت خارجی برای توسعه گردشگری و از بین تهدیدهای خارجی نیز مولفه تخریب زمین‌های کشاورزی و مزارع روستایی به عنوان مهم‌ترین تهدید خارجی است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که راهبردهای تهیه و اجرای برنامه‌های توسعه گردشگری با استفاده از اعتبارات دولتی، بهره‌گیری از مزیت‌های رقابتی منطقه برای جذب گردشگر، تهیه بسته‌های تسهیلات تشویقی برای سرمایه‌گذران بخش خصوصی یرای توسعه امکانات و تسهیلات گردشگری در منطقه و برنامه‌ریزی برای جذب گردشگران بر اساس اوقات فراغت به‌وجودآمده در جوامع شهری، به ترتیب مهم‌ترین راهبردهای منتخب برای اجرا در جهت توسعه گردشگری در روستای شیوند هستند.